Toch blijft Cynic compositorisch gezien toch écht het kindje van Paul Masdival. De stijl is onmiskenbaar te omschrijven als typisch Cynic. Nu ook weer op deze nieuwe cd. Er zijn echter wel wat grote veranderingen doorgevoerd. Zo klinkt deze plaat een stuk kalmer dan Focus en hier en daar lijken de invloeden uit de jazz/fusion te zijn toegenomen. Is dat erg? Nee natuurlijk niet. Cynic is nog altijd een toonbeeld van verbazingwekkende muzikaliteit. Geen enkele band springt zo soepel en speels om met noten en geen enkele andere band weet uit al die losse elementjes zulke avontuurlijke nummers te creëren. Nummers als The Space For This en Integral Birth zijn daar gelijk al een goed voorbeeld van. Prachtige gitaarpartijen gaan hand in hand met het fenomenale drumwerk van Sean Reinert en dankzij de smakelijke synths krijgt de muziek een zeer warm karakter.

De productie is hoorbaar eenvoudig gehouden. Alles klinkt helder, maar toch ook droog, zodat je de gehele plaat precies kan volgen wat elke muzikant uitspookt. Dat is een pluspunt, want er zijn nogal wat hoogstandjes te traceren op het album. Iets minder vind ik de grote rol voor de computerstem van Paul. Hij is geen groot zanger, maar de momenten waarop zijn stem normaal doorkomt doen me toch wat meer dan het half elektronische stemgeluid. Het zal wel een kwestie van smaak zijn, maar in de spiritueel geladen muziek van Cynic had ik toch liever een natuurlijk stemgeluid gehoord. Dat brengt me ook bij een ander minpuntje. Tymon kan verrekt aardig bulderen, maar hij krijgt dankzij de dominante rol van Masdival veel te weinig ruimte. Dit was de afwisseling waarschijnlijk ten goede gekomen.

Zo zijn er een paar kleine smetten te benoemen op een verder overweldigend werkstuk. Een album van een band die nog steeds in staat is vernieuwing te brengen binnen metal en muziek in het algemeen. Met de oude thrash/death metalaanpak heeft het nog maar weinig van doen, maar elke liefhebber zal toch moeten toegeven dat hier hoogstaand werk wordt afgeleverd. Ben je op zoek naar complexe muziek, maar dat het niet ten koste moet gaan van de luisterbaarheid, dan zit je met Traced In Air gebakken. Voor de mooiste melodielijnen, geweldige solo's en spannende ritmiek kun je ook gewoon bij Cynic terecht. Daarmee kan ik concluderen dat er een waardige opvolger op Focus is gefabriceerd. Dat men nog maar even zo door mag gaan.

Tracklist:
1. Nunc Fluens
2. The Space For This
3. Evolutionary Sleeper
4. Integral Birth
5. The Unknown Guest
6. Adam's Murmur
7. King of Those Who Know
8. Nunc Stans