Lacuna Coil @ Effenaar, Eindhoven
Enquête

De line-up voor Graspop 2025 is compleet. De acht headliners sluiten elk één van de beide hoofdpodia op een avond af. Van welke word jij het meest enthousiast?

Behemoth
Iron Maiden
Judas Priest
Korn
Nine Inch Nails
Powerwolf
Slipknot
Till Lindemann
ik kan niet kiezen uit al dat moois
geen van die bands maakt me blij

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Anneke van Giersbergen
  • Biohazard en Life Of Agony
  • Devin Townsend & Noord Nederlands Orkest
  • Lordi
  • Rendezvous Point en Temic
  • Saor, Cân Bardd en Morgarten
  • State Power en Spear
  • The Intersphere
  • 29 maart:
  • Biohazard en Life Of Agony
  • Cryptosis en Nephylim
  • Interstellar Solar Fest
  • Lordi
  • Saor, Cân Bardd en Morgarten
  • Smyrna Deathfest
  • 30 maart:
  • Anneke van Giersbergen en Ebony Buckle
  • Bong-Ra en The Answer Lies In The Black Void
  • Lordi
  • Rendezvous Point en Temic
  • 2 april:
  • Bridear en Lords Of The Trident
  • Kai Hahto
  • Social Distortion en The Bellrays
  • The Raven Age en Disconnected
  • 3 april:
  • Frog Leap
Geen concerten bekend voor 28-04-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Andy Hamilton (The Boomtown Rats) - 72
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 53
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 44
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 60
  • Enrico Canu (Heimdall) - 39
  • Erick Avila (Six Magics) - 46
  • John Evan (Jethro Tull) - 77
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 41
  • Ol Drake (Evile) - 41

Vandaag overleden:
  • Caleb Scofield (Cave In) - 2018
  • Louie Kouvaris (Riot) - 2020
Review

Saor - Amidst The Ruins
Jaar van release: 2025
Label: Season Of Mist

 -

De bomen reikten lang tot in de hemel voor de Schotse ‘caledonian’ metalband Saor. Het eenmansproject van Andy Marshall debuteert in 2013 met het machtige Roots, dat oorspronkelijk nog wordt uitgebracht onder de naam Àrsaidh. Ik kwam destijds superlatieven tekort om de grootse en epische composities en magistrale melodielijnen goed te beschrijven, maar laten we constateren dat het album met zijn onstuimige mengeling van black metal en folk de perfecte muzikale verbeelding vormt van het rauwe, ongepolijste en waanzinnig mooie Schotse landschap.

Onder de naam Saor bouwt Marshall gestaag verder aan zijn unieke sound. Met Aura (2014), Guardians (2016) en Forgotten Paths (2019) weet de band wereldwijd bewondering te oogsten. De meanderende, maar tegelijkertijd woeste en epische tracks klinken door de toevoeging van fluit, viool en doedelzak melancholisch en melodieus, maar tegelijkertijd houdt de muziek een zeer prettig ruw randje. De albums zijn stuk voor stuk een schot in de roos. En dan volgt met Origins (2022) ineens een wonderbaarlijke knieval voor de commercie. De nadruk op kortere, simplistische nummers vol makkelijk te behappen riffs, waarin juist de grootse en meeslepende sfeer het eerste sneuvelt, pakt niet goed uit.

Er staat dus nogal wat op het spel met Amidst The Ruins. Weet Saor zich te revancheren voor de relatief vlakke en futloze voorganger? Of is de magie inmiddels definitief uitgewerkt? Een blik op de nummers en opbouw van het album verraadt in ieder geval al dat Saor weer voor langere composities heeft gekozen. Vier van de vijf nummers overstijgen de tienminutengrens ruimschoots. Ook prettig is het scala aan gastmusici dat zijn opwachting maakt op Amidst The Ruins. Ella Zlotos (zang, fluit, doedelzak), Àngela Moya Serrat (viool), Miguel Izquierdo (altviool) en Samuel C. Ledesma (cello) zorgen ervoor dat de folkelementen heel vloeiend en natuurlijk klinken, terwijl gastdrummer Carlos Vivas voor een buitengewoon solide basis zorgt.

Uiteindelijk staat of valt het album echter met de kwaliteit van de composities. En daarover kunnen we duidelijk zijn: wat dat betreft klinkt Saor grootser en beter dan ooit. Amidst The Ruins is namelijk niets minder dan een meesterwerk. Alleen al het twaalf minuten durende titelnummer is een ware ‘tour de force’. Het nummer verveelt geen seconde en staat vol meesterlijke passages. Zo is het moeilijk om geen kippenvel over het hele lichaam te krijgen als een verweerde melodielijn op de doedelzak wordt ingezet op een ritme van pompende oorlogsdrums. En in de tweede helft van de track volgt nog zo’n kippenvelmoment als een passage met cleane zang wordt gecombineerd met vurige blastbeats en prachtige, meeslepende riffs.

Het veelvuldige gebruik van fluit- en cellopartijen zorgt voor een melodieuze ‘touch’ in de muziek, maar die elementen worden altijd integer ingezet en berusten nooit op plat effectbejag. Tegelijkertijd klinkt Saor bij vlagen feller dan ooit. Die dynamiek geeft de composities nog meer diepgang. Zo begint Echoes Of The Ancient Land met een vurige passage, die richting pure black metal neigt, maar schakelt Saor net zo makkelijk terug naar prachtige, dromerige folk, waarin de cleane samenzang van Marshall en Zlotos zeer mooi uitpakt en het nummer verrijkt. Ook Glen Of Sorrow toont zich zeer divers. Het is een melancholische track, die de tijd neemt om op te bouwen, maar gaandeweg koers zet richting behoorlijk grimmige en epische black metal, waarin we elementen van Wodensthrone, Winterfylleth en Fellwarden terughoren. Middels een hypnotiserend, bijna sjamanistisch klinkend middengedeelte mondt het nummer uit in een stoere headbangpassage vol heroïsche riffs.

Het is haast ongekend hoe soepel dergelijke tracks zich ontwikkelen. Tegelijkertijd zorgt Saor ook voor enkele verrassingen. Zo is het acht minuten durende, minimalistische The Sylvan Embrace – met zelfs een cellobijdrage van niemand minder dan Jo Quail – van Agallochiaanse schoonheid. Met het zeer stemmige, akoestische gitaarwerk en de droefgeestige fluisterzang had dit prachtige nummer niet misstaan op het Agalloch-album The Mantle (2002) - en dat is een van de grootste complimenten die een band kan ontvangen. Met het epos Rebirth (dat bijna een kwartier klokt) pakt Saor nog een laatste maal uit. Marshall etaleert nogmaals zijn uitstekende screams, die gelijkenissen vertonen met Henri Sattler van God Dethroned en op dit album beter en krachtiger dan ooit klinken. Het expressieve en theatrale vioolwerk is bovendien zeer kunstig in het geheel verweven. De aan Alcest refererende laatste vijf minuten (met hemelse zang van Zlotos) zijn pure magie en zorgen voor een brok in de keel.

Gelukkig is Amidst The Ruins ook productioneel gezien uitstekend. Leg dit album naast een plaat als Aura (2014) en het verschil is immens. En wat bloeien de majestueuze, sfeervolle composities hierdoor verder open! Tel daarbij op dat Amidst The Ruins ook het meest dynamische en avontuurlijke album van de band is en alle puzzelstukjes vallen in elkaar. Saor levert zomaar al een kandidaat voor het beste album van 2025 af. Kenmerkend voor de allerbeste muziek is dat deze in staat is om de luisteraar een bijna transcendente ervaring te bieden en te verheffen uit het grauwe hier en nu. Saor slaagt daar op Amidst The Ruins volledig in. Gaat dat horen!

Tracklist:
1. Amidst The Ruins
2. Echoes Of The Ancient Land
3. Glen Of Sorrow
4. The Sylvan Embrace
5. Rebirth

Score: 92 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 12 maart 2025

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.