Ik ken maar weinig van Otep, ik weet alleen dat de front vrouw bruut kan schreeuwen.

Echter, dit album bevat vooral nummers met zangeres Otep Shamaya die poëtisch aan het kreunen en fluisteren is, zoals o.a. te horen op de afsluiter Shattered Pieces. Veel nummers doen erg ‘spoken word’ achtig aan. Allemaal leuk en aardig, maar het is vaak onverstaanbaar en het is ook vrij saai om te luisteren. Eigenlijk zijn het gewoon steeds stiltes die in de nummers zitten. Waarna vaak plotseling een overgang zit waar ze haar ingewanden uit haar lichaam schreeuwt en de mannen in de band op hun instrumenten raggen.

Luister maar eens naar het 6 minuut durende Suicide Trees. In House Of Secrets zit wat meer structuur en melodie. Hier zingt ze rustig en rond ongeveer 2:30 begint een korte eruptie van gitaar schreeuw geweld dat nog geen minuut later alweer tot een einde komt.

Gelukkig zijn er nog wat tracks die wel ‘echt’ nummers zijn. Hooks And Splinters doet me heel erg aan Slipknot denken, maar dat is ook niet zo heel gek aangezien Joey Jordison (drummer van Slipknot) op enkele tracks van dit album mee drumt.

Nein is wat mij betreft het beste nummer op de CD. Hierin is ze in de coupletten ook nog wel aan het praten, maar dit gebeurt opbouwend. En het nummer bevat een explosief refrein waarin ze alles eruit gooit. En dan hebben we nog de single Warhead. Dit is het nummer waar de minste stiltes in zitten en aan een stuk door beukt. Vrij geschikt voor een single dus. Buried Alive begint aardig maar is tekstueel gezien vrij irritant omdat er tig keer “I Hate My Life“ word gezegd.

Pluspunt is dat de band wel een duistere en aparte sfeer weet over te brengen. Muzikaal gezien stelt het niet echt veel voor. Tsja, het is hard, maar origineel is het niet te noemen en melodie is al helemaal ver te zoeken. Tekstueel is het wel in orde, alleen is de uitwerking net iets te vaag en zijn veel nummers niet eens echt ‘liedjes’ te noemen, maar meer spoken word. Ze doen een beetje te erg hun best het artistiek te houden. House Of Secrets is een apart maar zwak album. De echte metal nummers op dit album zijn op één hand te tellen. Maar misschien vinden Otep ‘fans’ het wel helemaal het einde….

Tracklist:
1. Requiem
2. Warhead
3. Buried Alive
4. Sepsis
5. House of Secrets
6. Hooks & Splinters
7. Gutter
8. Autopsy Song
9. Suicide Trees
10. Nein
11. Self-Made
12. Shattered Pieces