Dystopia is een verborgen parel in de Nederlandse underground. Het vorige album Chaos Philosophorum (2017) zette de formatie al op de kaart als band om in de gaten te houden. Drie jaar later brengen de heren uit Den Helder een nieuw album uit. In het Nederlands deze keer. Geen Weg Uit heet de nieuwe langspeler en deze is nog ambitieuzer dan de vorige. De heren maken black metal met een psychedelische tint die zich kan meten met de top van de vaderlandse scene. De band weet onder andere door de toevoeging van koperblazers (een trombone en een trompet) een uniek geluid te creëren.
De blaaspartijen zijn een prominent onderdeel van de muziek. Blazer en gitarist Thomas Cochrane weet met zijn blaasspel continu een andere sfeer neer te zetten. In Razernij is het voornamelijk episch en dient het als ondersteuning van de agressieve muziek. In Van De Meute Vervreemd klinkt het juist melancholisch en psychedelisch om de atmosferische passages te ondersteunen. Ook opvallend is de afwisseling tussen cleane vocalen en de grunts die we kennen van het vorige album. In de vaak langgerekte, zuivere zang klinkt veel emotie door; onder andere wanhoop en existentieel leed zijn hoorbaar. Vooral wanneer de melodieuze zang contrasteert met het gebruikelijke blackmetalgekrijs, zoals in Razernij, Deel IV, komen ze goed uit de verf.
Het album bestaat eigenlijk uit drie nummers. Het vierdelige Razernij, het driedelige Van De Meute Vervreemd en afsluiter De Dwaas Komt Voor De Redder. Hierin bespreekt de band onderwerpen als vrije wil en het verlies van het individu. Zoals de titel misschien al verklapt, voert agressie de boventoon in Razernij. Er zitten wel atmosferische passages in, zoals aan het einde van Razernij, Deel III en de psychedelische gitaarpartijen in Razernij, Deel IV. Van De Meute Vervreemd werkt precies andersom. Sfeer en emotie zijn hier belangijker, maar er zijn genoeg blastbeats en grunts om een traditionelere blackmetalfan te kunnen bekoren. De Dwaas Komt Voor De Redder is een instrumentaal blackgazenummer dat perfect werkt als afsluiter. Het rustige begin bouwt langzaam op naar een explosief middenstuk waarin sfeervolle gitaarpartijen op de voorgrond staan, om uiteindelijk met rustig pianospel te eindigen.
Geen Weg Uit is het product van een band die duidelijk vertrouwen heeft in de zelf ontwikkelde stijl. Gelukkig is dat volkomen terecht. In nog geen veertig minuten weten de Hollanders een sfeer neer te zetten die je niet meer loslaat. De relatief korte speelduur is eigenlijk een pluspunt. Er zijn geen passages die te lang duren of momenten die repetitief klinken. Wanneer het album voorbij is, wil je hem meteen opnieuw opzetten. Elke luisterbeurt hoor je weer nieuwe dingen. De muzikanten zijn allemaal in topvorm en vullen elkaar uitstekend aan. Kortom, er is weinig negatiefs te zeggen over dit album. Dystopia’s status als een van de betere bands in de Nederlandse scene is definitief gevestigd.
Tracklist:
1. Razernij, Deel I
2. Razernij, Deel II
3. Razernij, Deel III
4. Razernij, Deel IV
5. Van De Meute Vervreemd, Deel I
6. Van De Meute Vervreemd, Deel II
7. Van De Meute Vervreemd, Deel III
8. De Dwaas Komt Voor De Redder
