Na drie en een half jaar wachten is de langverwachte opvolger van Incarnate dan eindelijk daar. Frontman Jesse Leach kampte lange tijd met fysieke en geestelijke klachten, maar de aanhouder wint. Zodoende brengt één van de smaakmakers in de metalcore het achtste album uit. Atonement is tevens het eerste werk dat in Europa verschijnt via Sony Music. Een saillant detail als we bedenken dat Killswitch Engage vanaf Alive Or Just Breathing (2002), het album dat zorgde voor de doorbraak, al zijn materiaal uitbracht via Roadrunner Records. Tijd voor een nieuw hoofdstuk?

Atonement heeft elf nummers meegekregen die bij elkaar goed zijn voor ongeveer veertig minuten ouderwets genieten. Want om maar meteen met de deur in huis te vallen: genieten is het potverdomme, alweer! Dat Jesse Leach zijn stem na de operatie op een andere manier is gaan gebruiken, staat als een paal boven water. Dat kenmerkt zich vooral in de hoeveelheid cleane zang die we over het gehele album terughoren. Het rauwe karakter is nog steeds aanwezig, maar het is ingezet op Howard Jones-achtige wijze. Waar het voorgaande werk met Jesse nog wel eens te eentonig was op het gebied van schreeuwerige zang, horen we nu een vernuftigere balans die ervoor zorgt dat vooral de melodieuzere nummers volledig op zijn conto excelleren.

Opener Unleashed is een giftige track die feilloos past in de discografie van Killswitch Engage. Hierin horen we al overduidelijk hetgeen dat hierboven is geschreven terug. Daarnaast klinken de kenmerkende, staccato-gitaarriffs in combinatie met de melodische partijen als vanouds. Die lijn is nog strakker en heftiger doorgezet op The Signal Fire, dat zeker in de refreinen op en top genieten is. Het hoge headbang-gehalte en de fraaie gitaarsolo geven het nummer net dat beetje extra. Oudgediende Howard Jones zingt in dit nummer mee, maar het vergt goed luisteren om dat echt op te merken. Dat geldt niet voor de gastbijdrage van Chuck Billy (Testament) tijdens het dreigende, doorbeukende The Crownless King. Het rauwe stemgeluid is passend gegoten in de strakke kaders die het vijftal heeft uitgezet.

Over strakke kaders gesproken: meedeinzer Know Your Enemy met zijn catchy gitaarriffs, het hakkende Ravenous met de mooie open zanglijnen en één van de beste nummers, I Can't Be The Only One, voldoen alle aan die norm. Stuk voor stuk sluiten de tracks aan bij het Killswitch Engage dat we al kennen, en krijgen we net wat verfrissende elementen te horen die het interessant maken en op langere termijn ook boeiend houden.

Us Against The World, I Am Broken Too en in mindere mate Take Control zijn de meest rustige, haast fragiele oorwurmen die te vinden zijn op Atonement. De pakkende zanglijnen dringen direct door en alle drie de tracks staan na één luisterbeurt al in het geheugen gegrift. Het karakteristieke Killswitch Engage-geluid gaat geenzins verloren en de combinatie van beide muzikale kanten laat je beseffen dat je te maken hebt met een paar echt goede muzikanten. De teksten van deze nummers dragen tevens een mooie boodschap uit en steken de luisteraar een hart onder de riem. Passend, indrukwekkend en oprecht.

De kracht van Atonement is dat de veertig minuten voorbij vliegen zonder dat je er erg in hebt. De compositorische kwaliteiten van Killswitch Engage zijn wederom van uitmuntende kwaliteit en frontman Jesse maakt een comeback van jewelste. Het lange wachten is de moeite waard geweest. Hier horen we gewoon de beste band in zijn genre aan het werk. Knappe koppen die deze plaat dit jaar nog van mijn nummer één-positie afstoten.

Tracklist:
1. Unleashed
2. The Signal Fire (Ft. Howard Jones)
3. Us Against The World
4. The Crownless King (Ft. Chuck Billy)
5. I Am Broken Too
6. As Sure As The Sun Will Rise
7. Know Your Enemy
8. Take Control
9. Ravenous
10. I Can't Be The Only One
11. Bite The Hand That Feeds