Het had weinig gescheeld of Terrorizer had geen album meer gemaakt. Pete Sandoval had zelfs lang na de operatie, die in 2009 plaatsvond, veel last van zijn rug. De van Morbid Angel bekende musicus had niet verwacht dat hij daarna nog zou gaan drummen. Eind 2013 kwam de Salvadoraan echter in contact met multi-instrumentalist Lee Harrison (Monstrosity, ex-Malevolent Creation). De twee begonnen bij Pete thuis oude nummers te jammen van World Downfall (1989). Een vocalist/bassist was zo geregeld, want Lee kende Sam Molina nog van Monstrosity. Het drietal stond al snel op het podium. Tussen de optredens en festivals werd er gewerkt aan nieuw songmateriaal. Dat is verschenen op het door Jason Suecof (Deicide, All That Remains, Kataklysm, Battlecross) geproduceerde Caustic Attack.
Wie de naam Terrorizer leest of hoort, denkt waarschijnlijk aan World Downfall. Zo legendarisch als het debuut is deze vierde langspeler natuurlijk niet, maar ten opzichte van Darker Days Ahead (2006) en Hordes Of Zombies (2012) is er (zeker productioneel) beslist progressie geboekt. Zo begint de nieuweling overtuigend met het razende Turbulence, dat lekker de boxen uitknalt en zijn Conflict And Despair en Crisis vroege tracks met prima ideeën. Daar blijft het niet bij.
Doorgaans hoor je blastbeats van smaakmaker Pete en typisch Amerikaanse tremoloriffs van Lee, die veelal op (brutal) death metal zijn gebaseerd. Zo komt regelmatig de naam van Morbid Angel in gedachten op. Hier en daar herleeft de oude punk en hardcore. Dat gebeurt in Infiltration, het simpele, doch effectieve Sharp Knives, het slechts één minuut durende titelnummer en het eveneens korte, maar agressieve en gave Poison Gas Tsunami.
Verfrissend tussendoor zijn het doomy en groovy The Downtrodden en het thrashy Crisis en Terror Cycles (die in de snellere passages herinneren aan Morbid Angel). Die thrashers behoren tot het lijstje met hoogtepunten, waar ook Failed Assassin deel van uitmaakt. Dit dankzij de uitstekende riffs en de goede tempowisselingen. Ook het deels Repulsion-achtige Poison Gas Tsunami en in mindere mate het heavy razende Wasteland scoren hoog.
Niet elke track is echter een hoogtepunt. Dat komt omdat het niet altijd baanbrekend is wat je hoort, vooral op het gebied van deathmetalriffs. Infiltration is exemplarisch voor de wisselvalligheid. Daarin komen beslist beklijvende riffs aan bod, maar met vijf minuten duurt het nummer te lang. Ook Devastate kampt met dat probleem. Trench Of Corruption duurt meer dan vier minuten, maar weet de aandacht iets beter vast te houden. Sam maakt met zijn agressieve extreme vocalen enerzijds een veel betere indruk dan zijn voorganger Anthony ‘Wolf’ Rezhawk (Resistant Culture), maar anderzijds varieert hij nauwelijks.
Caustic Attack is geen vernieuwend, maar wel een solide grindcore-album waar de drie heren trots op mogen zijn. Deze vierde full-length is gelukkig niet zo overgeproduceerd als zijn voorganger en luistert daarom prettiger weg. De drums komen veel natuurlijker over en de zang is veel beter, maar wel monotoon. Iets meer dynamiek in de productie had de plaat nog sterker gemaakt. Dynamiek is wel in voldoende mate terug te vinden in het songmateriaal. Met name de thrashy en punky momenten zijn overtuigend. De deathmetalpassages zijn wat minder onderhoudend. Causic Attack is na World Downfall het beste dat Terrorizer te bieden heeft.
Tracklist:
1. Turbulence
2. Invasion
3. Conflict And Despair
4. Devastate
5. Crisis
6. Infiltration
7. The Downtrodden
8. Trench Of Corruption
9. Sharp Knives
10. Failed Assassin
11. Caustic Attack
12. Poison Gas Tsunami
13. Terror Cycles
14. Wasteland
