Alcatraz
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in juni 2025 werd uitgebracht?

After Taste - Hungry For Life
Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Austere - The Stillness Of Dissolution
Buckcherry - Roar Like Thunder
Ceremony - Solitary Bleed
Cryptopsy - An Insatiable Violence
Fallujah - Xenotaph
Fragmentum - Warriors Of Chaac
Gaahls Wyrd - Braiding The Stories
Gruesome - Silent Echoes
Heaven Shall Burn - Heimat
Hellevaerder - Fakkeldragers
Inhuman Condition - Mind Trap
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
King Witch - III
Lord Belial - Unholy Trinity
Malevolence - Where Only The Truth Is Spoken
Neil Young & The Chrome Hearts - Talkin’ To The Trees
Shadow Of Intent - Imperium Delirium
Sodom - The Arsonist
Turnstile - Never Enough
Volbeat - God Of Angels Trust
White Snake Of Blackened Maze - The Ocean Of Truth
Winterblind - Ego
een ander album uit juni 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

    13 juli:
  • Cradle Of Filth en Nervosa
  • Valley of the Sun, Earth Tongue
  • 15 juli:
  • Battlesnake
  • Carach Angren
  • 16 juli:
  • Anal Vomit en Total Annihilation
  • Battlesnake
  • 19 juli:
  • Arkona
    13 augustus:
  • Cult Of Luna
  • Drowning Pool, Liliac en TerraDown
  • Machine Head en Diggeth
  • Prong
  • Sleepytime Gorillla Museum en Faun Fables
Kalender
Vandaag jarig:
  • Jon Larsen (Volbeat) - 55
  • Joost van den Broek (After Forever) - 43
  • Mark "Barney" Greenway (Napalm Death) - 56
  • Mark Mendoza (Twisted Sister) - 70
  • Tomas Haake (Meshuggah) - 54
  • Twan van Geel (Legion Of The Damned) - 46

Vandaag overleden:
  • Rob Pol (Grim Ordeal) - 2019
Review

Sadist - Spellbound
Jaar van release: 2018
Label: Scarlet Records
Sadist - Spellbound
In het jaar 2000 leek het even heel erg mis te gaan met Sadist. Het progressieve deathmetalgezelschap verkocht zijn ziel toentertijd aan de commercie. Geen spannende, jazzy mix van technische thrash en melodieuze death metal meer, maar een vaag allegaartje van Korn-invloeden, keyboards en hemeltergende zang. Lego heette de rampspoed en dat album geldt wat mij betreft als één van de grootste missers uit het genre. Gelukkig kwam Sadist daar zelf ook achter.

De Italianen zijn immers al weer geruime tijd uitstekend bezig. Daar was destijds wel een pauze van zeven jaar voor nodig, maar sinds de titelloze comeback-plaat uit 2007 leveren de mannen constante kwaliteit. Spellbound vormt daar geen uitzondering op. Geen gehinnik, hiphop-passages of onsamenhangende gitaarbras. Enkel de muziek waar de mannen op het debuut Above The Light in 1993 al mee begonnen. Kunstzinnige death metal die technisch hoogstaand is uitgevoerd, voorzien van sfeervolle synthesizermelodieën en onvervalste thrashriffs.

Spellbound blijkt een logisch vervolg op voorganger Hyaena uit 2015. Verschillen zijn er eveneens. Zo blijven invloeden uit de Afrikaanse percussie ditmaal achterwege en draven er geen stamhoofden op voor bezwerende mantra's. Sadist bouwt de nieuwe schijf op rond klassieke horrorthema's. Spookhuizen, moordlustige vogels en dood en verderf zaaiende maniakken spelen de hoofdrol. De Italianen leven zich niet alleen tekstueel uit, maar kleden de nummers ook aan met allerlei creepy keyboardklanken en sporadisch opdoemende geluidseffecten. Overigens houdt Sadist de franje beperkt tot ingepaste passages, zodat er geen hoorspel of iets dergelijks ontstaat.

Het resultaat is bij vlagen spectaculair. Deze mannen kunnen immers geweldig spelen. Tegelijkertijd vergeten deze rasmuzikanten niet hoe een goed liedje in elkaar steekt. Bloody Bates en Frenzy doen dus wat ze moeten doen. Ze blijven plakken. Misschien niet direct, want daar is de muziek toch wat te ingewikkeld voor, maar na een paar draaibeurten beslist wel. Spellbound groeit bovendien lekker door en pakt al met al zeer verslavend uit.

Kritiek is er helaas ook. Productioneel heeft de band helaas weinig bijgeleerd. Net als Hyaena klinkt deze jongste telg wat demo-achtig. Dat ligt niet per se aan de mix. De master lijkt het probleem, want wat zet Sadist de schuiven ver open. Werkelijk elk instrument klinkt loeihard, waardoor gitaren en drums hier en daar zelfs wat kraken. Nu neemt het allemaal geen Death Magnetic-achtige vormen aan, maar dit had toch wel beter gekund. De muziek van deze groep heeft immers baat bij een dynamische sound. Nu klinkt de cd toch een beetje vermoeiend. Mijn advies is dan ook om die loudness war voortaan niet meer na te jagen.

Gelukkig brengt de productie de muziek geen onherstelbare schade toe. De songs beklijven, het spel is genieten geblazen voor de echte liefhebber en zanger Trevor komt weer ongegeneerd giftig uit de hoek. Wie van duistere, melodieuze death metal met een flinke scheut techniek houdt, moet dit haast wel goed vinden.

Tracklist:
1. 39 Steps
2. The Birds
3. Spellbound
4. Rear Window
5. Bloody Bates
6. Notorius
7. Stage Fright
8. I'm The Man Who Knew Too Much
9. Frenzy
10. The Mountain Eagle
11. Downhill

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeroen
Toegevoegd: 20 januari 2019

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.