Op dit schijfje staan vier tracks, waaronder de Autopsy-cover Embalmed. Ook in de andere nummers komen de invloeden van Autopsy terug, alsmede die van Incantation (de blackened death), Carnage (de melodie) en de hardcore punk van Nihilist. Het is dan ook een typische oldschoolrelease die je terugwerpt naar het begin van de jaren negentig. De release heeft dan ook de kenmerkende productie uit die tijd meegekregen. Lekker smerig (met name de kenmerkende, malende buzzsaw-gitaarsound), duister, rommelig, rauw en toch definieerbaar, al had het drumgeluid wat krachtiger gemogen.
The Vacuum Of Knots bevat veel tempowisselingen (van blastbeats tot doom) en is de meest Zweedse track. Abhorrent Depths en Silence Continuum doen veel meer aan Autopsy denken. Eerstgenoemde is de sterkste van het kwartet. Deze begint memorabel met een Autopsy-riff (ook de bas is goed hoorbaar), waarna er een passage voorbij komt waarin het lijkt alsof er iemand in stukken gehakt wordt en de zang in een met bloed besmeurde slachtkamer is opgenomen. Erg gaaf gedaan, wat ook geldt voor het Incantation-achtige vervolg. Silence Continuum herbergt wat eenvoudigere, minder pakkende ideeën en wahwah-solo’s. Daarmee is dit nummer het minst bijzondere van het viertal. De Autopsy-cover is aardig, maar haalt het niet bij het origineel. Dat ligt onder andere aan de diepe roggelgrunts, die op zich prima passen bij de muziek, maar ze missen het ziekelijke karakter van de vocalen van Chris Reifert.
Ben je liefhebber van old school death metal van begin jaren negentig en in het bijzonder van bovengenoemde bands, dan is het zeker de moeite waard om deze release te checken. Het is niets nieuws onder de zon, maar de vier duivelse, smerige tracks brengen je weer helemaal terug naar die goede oude tijd. Nostalgie!
Tracklist:
1. The Vacuum Of Knots
2. Abhorrent Depths
3. Silence Continuum
4. Embalmed (Autopsy-cover)
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
