Dat is ten dele het geval. De nieuwe songs komen van die twee platen het meest in de buurt van Engraved In Black, maar zijn doorgaans niet zo black en grimmig. Ook in vergelijking met voorganger Fragments Of Death (2011) is er een groot verschil. Minder gothic, meer tempo en met name (groovy) melodeath. Mede dankzij de warme en zware productie krijgt deze langspeler dan ook meer een death- dan blackmetalkarakter mee, ook gezien het feit dat de grunts meer ruimte opeisen dan de screams, die tevens niet meer zo duivels zijn als voorheen.

Ascending Hate klinkt modern, gefocust en gevarieerd. Het geheel ligt lekker in het gehoor, heeft power en de combinatie van stijlen houdt het over de hele lengte interessant. Opvallend makkelijk schakelen de Italianen tijdens nummers tussen de ene stijl in de andere. Het massieve Buried Alive begint bijvoorbeeld met black metal, switcht kort naar groove en vervolgt met melodeath zonder dat de heren de song uit het oog verliezen. Meestal is het een combinatie van agressieve en melodieuze riffs à la In Flames en Dark Tranquillity met op de achtergrond keyboardpartijen die meer naar de blackmetalkant neigen. De inbreng van de toetsenist is sfeervol en ook de piano- en cellomelodieën zijn van toegevoegde waarde.

Daarnaast duiken akoestische gitaarpartijen op, zoals in het sterke To The Empire Of Madness en het melancholische Stillborn. Ze vormen samen met de bijdrage van de toetsenist een welkome afwisseling tussen al het metalgeweld dat overheerst. Maar ook zonder die bijdrage overtuigen de nummers. Luister maar eens naar het razende Downfall Of Heaven dat vooral riffgeoriënteerd is. De riffs zijn van een behoorlijk niveau, maar vaak zijn de ideeën al eerder door Zweedse grootheden verzonnen. Je hoort dan ook niet veel nieuws op dat gebied.

Graveworm lijkt weer herboren. Niet alleen gaf AFM Records de laatste tijd al diverse oude albums opnieuw uit, de terugkeer van Unterpertinger is een goede zet geweest. Ascending Hate klinkt fris. De heren zijn beslist gemotiveerd en erop gebrand geweest om een goede plaat uit te brengen en dat is zonder meer gelukt. Een sterke en gevarieerde release die zowel de oude tijd doet herleven als modern klinkt. En wat is nou een Graveworm-album zonder cover? Bij de Digipakversie krijg je de bonustracks Runaway van Bon Jovi en Billie Jean van Michael Jackson erbij.

Tracklist:
1. The Death Heritage
2. Buried Alive
3. Blood Torture Death
4. To The Empire Of Madness
5. Downfall Of Heavens
6. Stillborn
7. Liars To The Lions
8. Rise Again
9. Son Of Lies
10. Nocturnal Hymns Part II (Death’s Anthem)
11. Runaway (Bon Jovi-cover, bonus track)
12. Billie Jean (Michael Jackson-cover, bonus track)