Net als op voorganger Ravenlord, trakteert Mystic Prophecy ons op een Ozzy Osbourne cover. Ditmaal wordt Crazy Train ten gehore gebracht. Veel makkelijker kan je het een reviewer eigenlijk niet maken. Het is dat je niet om de tekst heen kan, maar al gauw valt op dat de opbouw duidelijk anders en veel pakkender is. Je merkt het ook wel eens tijdens optredens: Let maar eens op de publiekresponses wanneer (onbekende) bands een cover spelen. Vergeleken met wat je eerder op deze plaat gehoord hebt, is dit duidelijk een stuk beter. De eerste glimlach mijnerzijds is een feit. Het is alleen wel een treurige.

Killhammer staat namelijk vol eenvoudige, inspiratieloze stampers. De titeltrack maakt ook na vijf keer luisteren nauwelijks indruk . Het is en blijft een saai nummer, een typische filler. Vaak is de titeltrack een van de beste op een plaat, maar hier hebben we met de uitzondering op de regel te maken. Armies Of Hell is al wat beter, omdat er tenminste nog pit in zit. Ik vraag me dan alleen af waarom Liapakis met typische zanglijntjes a la Jorn Lande aankomt. De “ooooh’s” en “waaaah’s” zijn niet van de lucht. Om dat ook maar meteen gezegd te hebben: van het zangwerk ben ik ook niet echt onder de indruk.

Van een overrompeling als bij Fireangel is geen enkele sprake. Natuurlijk zijn er wel songs die wat beter zijn dan de vorige, maar het onderlinge verschil is vrij klein. In het geval van Killhammer vind ik liever de ‘forward’ knop op de cd-speler dan het beste nummer dat de band te bieden heeft. Als de beste track zonder enige twijfel de cover is, dan heb je het gewoon slecht gedaan. We gaan er maar van uit dat de misstap eenmalig is en kijken alvast uit naar de volgende plaat van Mystic Prophecy.

Tracklist:
1. Killhammer
2. Armies Of Hell
3. To Hell And Back
4. Kill The Beast
5. Hate Black
6. Children Of The Damned
7. 300 In Blood
8. Angels Of Fire
9. Warriors Of The Northern Seas
10. Set The World On Fire
11. Crazy Train (Ozzy Osbourne Cover)