Veel bands roepen in interviews dat het ze niks uitmaakt of ze voor vijftig of voor vijfduizend man spelen, maar of dat werkelijk zo is, moet altijd maar even blijken. Het is nooit leuk om voor een bijna lege zaal te spelen. Nu ben ik onlangs niet erg positief geweest over de platen van Mystic Prophecy en Masterplan, maar dat waarschijnlijk zeventig a tachtig man een kaartje gekocht is wel erg cru. Geen band op de avond die zich uit het veld liet slaan en dat verdient respect. Zo worden de aanwezigen toch op een leuk avondje getrakteerd.
Aan Siren’s Cry de weinig eerbare taak om de zaal op te warmen. Op het moment dat de heren en dame op het podium stappen, zijn er ongeveer tien mensen aanwezig. Frontvrouw Katie Joanne trekt zich daar niets van aan en doet alsof ze voor een gevulde zaal staan. De rest glimlacht (waarschijnlijk toch als een stel boeren met kiespijn) en dat ze er maar het beste van proberen te maken, is lovenswaardig. Het verhaal wordt alleen wel pijnlijk wanneer de zangeres iedereen aan het klappen probeert te krijgen. De muziek is aardig, maar hier in Uden gaan geen zieltjes gewonnen worden.
Ze bestaan ruim twintig jaar, hebben twaalf albums uitgebracht, maar de meeste mensen kennen ze slechts van naam. Jaded Heart is dan ook de verrassing van de avond, want ik had besloten het maar een beetje op me af te laten komen. Als er dan ineens vlotte hardrock gespeeld wordt waarbij de podiumpresentatie uitstekend, duurt het niet lang voordat de eerste hoofdjes beginnen mee te knikken. Al snel vraag ik me af waarom deze band in godsnaam nooit populairder geworden is, want de heren spelen behoorlijk goede nummers en hebben een uitstekende, charismatische zanger. Een groots feestje wordt het niet, maar dat is absoluut niet te wijten aan de band.
Mystic Prophecy is de tweede band van de avond die al een tijdje meegaan. Zanger Roberto Dimitri Liapakis is behalve een redelijk bekende zanger ook producer. Menig power metalband heeft al met hem mogen samenwerken, maar vanavond staat hij met zijn eigen band op het podium. Tot mijn teleurstelling wordt er veel gespeeld van het recent uitgebrachte Killhammer. De publieksresponse is redelijk, maar halverwege schreeuwt de halflege zaal om Ravenlord. De band doet daar niet moeilijk over. Doordat er enkele tientallen mensen in de zaal staan, maakt Liapakis makkelijk contact met mensen. Ook Mystic Prophecy laat zich verder niet uit het veld slaan en geeft de aanwezigen waar voor hun geld. Alleen de Black Sabbathcover van Paranoid komt erg vreemd over. De zanger roept dan wel dat iedereen de teksten kent, maar vervolgens lijkt hij er zelf naast te zingen.
Bij de aanvang van de headliner staat de zaal met ongeveer tachtig man op z’n volst, hoewel ‘minst leeg’ treffender is. Ondanks dat de nieuwe zanger, Rick Altzi, er grapjes over maakt, kan ik niet het gevoel van medelijden onderdrukken. Tien jaar geleden was Masterplan een naam waarmee rekening gehouden moest worden en stond er een uitstekende line up. Qua bezetting is het niet minder geworden, al mis ik nog steeds Uli Kusch. Liefhebbers van het genre kennen Altzi uiteraard van At Vance en Jari Kainulainen beroerde veertien jaar de bassnaren bij Stratovarius, dus ook anno 2013 staan er een stel veteranen op het podium. Het is geen verrassing dat Masterplan voornamelijk materiaal speelt van het ijzersterke debuutalbum. Tijdens de opener Enlighten Me is het geluid nog erbarmelijk, maar dat herstelt zich snel. Na Spirit Never Die volgen voornamelijk de betere nummers van de andere platen. Eerlijk is eerlijk, Lost And Gone, Crimson Rider en Keep You Dream Alive zijn prima nummers die niet onderdoen voor bijvoorbeeld Kindhearted Light of Soulburn. Ook Masterplan houdt zich niet in om een sterke show neer te zetten. Roland Grapow staat regelmatig glimlachend op het podium, al blijkt het onmogelijk om dat op de gevoelige plaat vast te leggen. De laatste aanwezigen roepen na afloop om een toegift en krijgen daarmee nog Crawling From Hell voorgeschoteld. Zo komt er een eind aan een show die, ondanks de erg tegenvallende laatste plaat, meer publiek verdiende. Misschien kan Masterplan beter een band als Helloween of Gamma Ray supporten.
