Vijf jaar lang hebben de mannen van het Zweedse Pest liggen te rotten en stinken in hun holen totdat dit illustere duo de tijd rijp achtte om naar de oppervlakte te kruipen en een nieuwe portie zwartgeblakerd metaal op ons af te vuren. Tot nu toe waren die sporadische tekenen van leven die, pak hem beet, eens in de drie tot vier jaar verschenen, zeer de moeite waard. Rest In Morbid Darkness was een beestachtig staaltje werk waarin erop los gerost werd in de beste Tsujderiaanse traditie. Geen compromissen, pure primitieve agressie.
Ik weet niet wat er in de afgelopen jaren is gebeurd, maar de zaken zijn er niet op vooruit gegaan. Na een stilte van vijf jaar zou je toch verwachten dat de batterijen zijn opgeladen, maar op The Crowning Horror maakt Pest een onverklaarbaar uitgebluste indruk. A Face Obscured By Death en Volcanic Eyes klinken nog heel behoorlijk en liggen redelijk in het verlengde van het oudere werk, maar ook hier valt de matte productie al op. Natuurlijk klonk Pest altijd al als een rauwe, primitieve rammelbak, maar hier wordt er niet meer geschuurd, maar vooral geprutteld. Bij Devil’s Mark gaat het echter helemaal mis: Pest lijkt hier een soort rocknummer te hebben willen schrijven, maar het resultaat is een slaapverwekkend voortkabbelend nummer waar werkelijk helemaal niets van pit meer in zit.
Helaas blijft het niet bij deze ene miskleun, want ook nummers als The Abomination Of The God en Thirteen Chimes klinken zoutloos, ongeïnspireerd en zelfs voor Pest-begrippen simplistisch. En of de zanger een keelinfectie heeft opgelopen, weet ik niet, maar van de rauwe, raspende strot is weinig meer over dan een geforceerd afgeknepen krijsje. Als de band met The Crowning Horror een meer melodieuze kant op wilde gaan, of een poging wilde ondernemen om meer traditionele heavymetalriffs te verwerken in de muziek, is die poging in ieder geval mislukt.
The Crowning Horror verdient nu ook weer geen onvoldoende, maar het mag duidelijk zijn dat dit een enorme stap terug is ten aanzien van het vorige album. Gelukkig zorgen de snellere nummers Demon en het hierop volgende titelnummer voor een zeer gewenste opleving, maar uiteindelijk overheerst iedere keer de teleurstelling na het beluisteren van dit album, zeker als Eternal Curse ervoor zorgt dat The Crowning Horror als een nachtkaars uitgaat. En dat terwijl het vuurtje niet eens echt is opgestookt in de voorafgaande veertig minuten.
Tracklist:
1. The Funeral Hours
2. A Face Obscured By Death
3. Volcanic Eyes
4. Devil’s Mark
5. Holocaust
6. The Abomination Of The God
7. Thirteen Chimes
8. Demon
9. The Crowning Horror
10. Eternal Curse
