Wat valt er nog te zeggen over Enslaved? Dat het één van de meest unieke en grensverleggende bands in black- en vikingmetalland is? Dat geen enkele andere band op zo'n indringende en vloeiende wijze zwartgallige rauwheid en statige progrock weet te koppelen? Wat het antwoord ook is, Enslaved overtuigt al jaren. Vroeger al en de laatste tijd eigenlijk nog meer. Voorganger Axioma Ethica Odini was immers een geweldenaar. Een schijf die ik voor altijd zal koesteren.

Met opvolger RIITIIR staan de Noren dus voor een flinke opgave. Een opgave waaraan geen enkele band echt kan voldoen. Ook Enslaved niet, eerlijk is eerlijk. De groep werkt de sound verder uit, voegt hier en daar wat nieuwe elementen toe en is er op productioneel vlak zo mogelijk nog wat op vooruit gegaan. Maar de immense impact van de vorige schijf blijft net wat meer achterwege. Is dat dan een schande? Wat mij betreft niet. RIITIIR is namelijk een geweldige, zeg maar gerust briljante plaat. Een cd die bol staat van de sublieme songwriting, perfecte instrumentbeheersing en tonnen sfeer.

Over het algemeen is deze jongste telg iets melodieuzer. Niet dat de band een zoetsappige koers is gaan varen, maar de melodieuze riffs hebben wat meer de overhand boven het hakwerk. Geen slechte zaak, want het leidt wederom tot bloedmooie composities. Thoughts Like Hammers hamert er zoals de titel doet vermoeden lekker op los. Afgezien van een kalm intermezzo en cleane zangpartijen, ligt de nadruk op black metal. Kjellson giert als een waanzinnige met zijn krakende strot en het riffwerk doet duister aan. Het zijn echter het fenomenale oor voor detail en de dynamiek die de band ook tijdens rechttoe-rechtaan songs mijlenver boven de concurrentie plaatsen. Geen plotse tempowisselingen of schakelmomenten, maar mooi uitgewerkte arrangementen die naadloos in elkaar overlopen. De passages vormen een geheel. Van knip- en plakwerk is nergens sprake.

Doordat de cd grotendeels 'live' is ingespeeld, kent de muziek bovendien een lekker organische feel. De gitaren spetteren en gaan niet gebukt onder te veel digitale effecten. Ook melodieuzer werk zoals het titelnummer komt door het levendige spel goed uit de verf. De band heeft de afwisseling tussen normale en brute zang daarnaast steeds beter onder controle. Alle heldere zang (tijdens vroegere albums nog wel eens onderwerp van discussie) klinkt zonder uitzondering zuiver, zonder te dramatisch of theatraal te klinken.

Enslaved stelt dus wederom niet teleur. De overweldigende ervaring die Axioma Ethica Odini bood, mag dan net niet gehaald worden, RIITIIR is een ijzersterke plaat van een bevlogen band. Een groep muzikanten die naast extreem ook zeer emotioneel en progressief uit de hoek kan komen. De fraaiste elementen uit het verleden worden op een mooie wijze samengesmolten met de techniek van later. Enslaved is simpelweg de beste black metal-gerelateerde band die Noorwegen op het moment rijk is, na het wegvallen van Emperor.

Tracklist:
1. Thoughts Like Hammers
2. Death In The Eyes Of Dawn
3. Veilburner
4. Roots Of The Mountain
5. Riitiir
6. Materal
7. Storm Of Memories
8. Forsaken

Score: 94 / 100

Reviewer: Jeroen
Toegevoegd: 23 september 2012

[ Terug naar de Album Reviews ]

Klinkt goed. En idd zal het moeilijk zijn om gelijk weer een kwalitatief hoogstaande cd uit te brengen zoals de vorige was. Dus benieuwd naar dit schijfje, vooral de wijze waarop de cd is ingespeeld is top. Enslaved heeft me echt geraakt met hun optredens de laatste jaren, geweldig.

Jaja, net als Opeth al jaren de hemel in geprezen, maar na de eerste paar werkjes heb ik Enslaved eigenlijk nooit meer _echt_ goed gevonden. Met deze plaat is het niet anders.

Voor een ieder die deze plaat hoog in z'n jaarlijst gaat zetten: doe jezelf een plezier en luister bijv. ook eens naar het debuut van Oddland (The Treachery of Senses) of van Ne Obliviscaris (Portal of I). Via Youtube zonder probleem te vinden.

De 'grote namen' hebben echt niet het alleenrecht op de hoogste scores...

Meh. Zal wel weer teleurstellend zijn, in ieder geval in verhouding tot de wederom ridicule score.
Net als de voorganger, die 100/100 (!!) kreeg. Die plaat liet niets horen wat ik nog niet eerder had gehoord. Wat een onterecht opgehemeld geval was dat.

Hierboven: Oddland's nieuwste is inderdaad goed.

Ne Obliviscaris en Oddland hebben zeker een goede plaat gemaakt, maar dit is toch ook zeker goed. Opeth kan me dan bijvoorbeeld helemaal niets doen. Zeker niet dat gare laatste album. Het mag toch gerust naast elkaar bestaan zonder dat er a la Anti-Opeth-Bashing op gereageerd wordt?

Ik geloof niet dat ik met een score van 76 een zware anti-Enslaved reactie heb gegeven hierboven. Integendeel - dat is in mijn beleving nog steeds bovengemiddeld. Maar m.i. maakt RIITIIR inderdaad geen aanspraak op de titel 'album of the year', zoals de review wel lijkt te suggereren. Ik lees bijvoorbeeld: "geen enkele andere band [die] op zo'n indringende en vloeiende wijze zwartgallige rauwheid en statige progrock weet te koppelen". Nou... nee... die mening deel ik niet, maar dat mag.

En aangeven dat genoemde bands m.i. wel aanspraak maken op een 90+ score lijkt me niet 'anti-bashing'. Dat is relevant vergelijkingsmateriaal waarin sommige lezers mogelijk iets nieuws ontdekken.

Positief bedoeld dus: hebben jullie nog tips in dit dark/prog genre?

Inderdaad stukken minder hard dat Axioma, maar die lekkere '70s flowerpower vibe kwam nog niet eerder zo goed uit de verf. Dit is dus "gewoon" weer een buitengewoon goed album, zoals ik van Enslaved inmiddels wel gewend ben.

Dit album is inderdaad goed. Daar kan denk ik iedereen het over eens zijn. Alleen raakt het mij niet zo, ik hoor wel dat het allemaal heel erg goed is maar het komt soms een beetje gemaakt over. Dit gevoel heb ik soms ook bij albums van bv. Opeth en Tool. Technisch gezien perfect maar zonder dat onderbuikgevoel...

Ik snap eerlijk gezegd alle extreem positieve reacties niet helemaal. Ik bedoel, het is zeker niet slecht maar plaat van het jaar? Voor mij in ieder geval niet!

Voor mij ook geen plaat van het jaar, maar zeker wel in mijn top 10.

Aardige plaat, alleen schiet de band wat door in het progressieve geneuzel. De nummers hadden een stuk korter gemogen en iets meer pit mogen hebben. De cleane zang komt soms wat zeurderig over.

Niet zeiken.....dit is gewoon 'weer' goed !!!!!!!!!!!!!

De eerste keer was wel even schrikken, maar na een aantal keren het album geluisterd te hebben ben ik om! Het eerste nummer is zo gaaf! de spanning blijft behoorlijk hangen op het gehele album. Waarbij zelfs uitstapjes naar post rock en Doom worden gemaakt. Erg mooi album! minder Black metal, en meer Prog, Erg sterk dit! niet te vergelijken met Opeth zijn laatste werk!