Profanation is een Duitse death-grindband die inmiddels al drie releases achter zijn naam heeft staan. Voor mij was Contorted Bodies In Pain de eerste kennismaking met deze band en ik moet zeggen dat ik niet meteen afwijzend tegenover deze plaat sta. Toegegeven, ik sta ook niet meteen te juichen, maar dat komt voornamelijk door de vlakke, magere productie. Muzikaal gezien staan de heren best hun mannetje namelijk.

Na een vreselijk oubollig intro, dat zonder meer weggelaten had kunnen worden, schieten de heren uit de startblokken. De lage gootsteen-grunt had voor mij niet gehoeven, maar als even later de hoge grunts en screams ingezet worden, begint het pas interessant te worden. Beide zangers wisselen elkaar goed af, zodat de lage grunt aanzienlijk minder irritant lijkt.

Het eerste hoogtepunt van de plaat vinden we in de vorm van Blow-torch Inferno, waarbij de jagende riff ervoor zorgt dat het nummer met kop en schouders boven de rest uitsteekt. De gitaren klinken vlak en mat, maar de gespeelde riffs zijn op zich de moeite waard. Ook The Architect mag hierbij best genoemd worden, en zorgt met bovengenoemd nummer ervoor dat deze plaat niet volledig wegzakt in middelmatigheid.

Liefhebbers van grindcore in de stijl van Napalm Death, met een vleugje Nasum en een flinke scheut deathmetal kunnen zich voorzichtig aan deze plaat wagen, maar verwacht geen hoogvlieger.

Tracklist:
1. Requiem In Blood Intro
2. Lab Rat Expedition
3. Death Awaits
4. Infernal Hail Storm
5. Circle Of Blood
6. Blow-torch Inferno
7. You’re Mine
8. Crimson Departure
9. The Architect
10. Drive-by Termination
11. Anger Management