Wie met smart zit te wachten op een nieuw album van Witchcraft en bereid is de kwaliteitseisen naar beneden bij te stellen, zou met Second Assault een goede slag slaan. Een prima album, hoewel het debuut (Två Sidor Av Horisonten) de betere van deze twee is. Second Assault is misschien wel te recht in je gezicht. De seventies rock met duidelijke bluesinvloeden leent zich daar minder voor. De muziek had wel meer ontspannen mogen zijn. Zo zal ook de stem van Axel Söderberg voor menig luisteraar even wennen zijn. Hij klinkt namelijk vrij schel. Zelf kan ik het inmiddels wel hebben, maar ondanks de gewenning luister ik liever naar zijn collega’s van het eerder genoemde Witchcraft en Graveyard.

Wat de stijl betreft zit Horisont het dichtst bij deze bands. Horisont biedt gedurende ruim een half uur toch behoorlijk leuke muziek. Lang niet alles is even memorabel. Een aantal songs gaat gemakkelijk het ene oor in, het andere weer uit. Toch is het instrumentaal soms erg goed. Het beste nummer is Thunderfight dat heerlijke gitaarduels bevat. De productie is net als de stijl oubollig. Daar ben ik bij dit soort bands zelf altijd wel gelukkig mee, omdat de sound een stuk organischer is en warm aanvoelt. Live is Horisont fantastisch, op plaat is het niet verkeerd.

Tracklist:
1. Time Warrior
2. Road To Cairo
3. Crusaders Of Death
4. On The Run
5. Watch Them Die
6. Second Assault
7. Spirit
8. Things I’ve Seen
9. Hard Bargain
10. Thunderfight