Over The Road Less Travelled kan ik heel duideljik zijn, want het is een meer dan waardige opvolger van Onwards. Nog steeds lekkere heavy metal met progressieve trekjes, maar het geheel klinkt speelser en bevat meer afwisseling. Een ander belangrijk verschil is gemaakt door de komst van tweede gitarist Tor Ole Byberg, waardoor de sound veel voller is. De drummer komt af en toe erg zenuwachtig over, maar het gitaarduo Silver/Byberg schudt om de haverklap sterke partijen uit de mouw. Watcher en Worlds Apart zijn daar goede voorbeelden van.
Ida Haukland is in ieder geval uitgegroeid tot één van mijn favoriete metalzangeressen. Ze zingt met veel meer pit dan alle dames in het symfo/gothic genre, zonder als een regelrecht viswijf te klinken die je in de death/thrash metal vaak tegen komt. Eerlijk is eerlijk, de concurrentie is helaas zwak. Aan de andere kant is Ida gewoon een uitstekende frontvrouw die deze Noorse band naar een hoger niveau tilt.
Hopelijk weet Triosphere met The Road Less Traveled een groter publiek te bereiken. De overgang van Facefront naar AFM Records is in ieder geval een grote stap in de goede richting. De nieuwe schijf bevat prima songs die misschien geen krakers zijn, maar samen verdomd goed wegluisteren. Triosphere is een prima band waar nog te weinig rekening mee wordt gehouden. Dit album zal de eerste keer weinig potten breken, maar je geduld zal worden beloond.
Tracklist:
1. Ignition
2. Driven
3. Human Condition
4. Death Of Jane Doe
5. Marionette
6. The Road Less Travelled
7. The Anger And The Silent Remorse
8. Watcher
9. 21
10. Worlds Apart
11. The Last Haven
