Het uit Griekenland afkomstige The Temple is zo'n band die zich voor niets en niemand gaat haasten. Dit is natuurlijk o zo doom. Sinds 2006 zijn deze heren actief, maar het duurde tien jaar voordat het goed ontvangen debuutalbum Forevermourn het daglicht zag. Wat dat betreft is het relatief snel, dat er nu na bijna zeven jaar het tweede album Of Solitude Triumphant uitgebracht is.
Het album vangt aan met drie minuten zwarte-kousen-kerkgezang, zodat je al direct in een neerslachtige stemming komt. Het blijkt niet geheel verrassend de opmaat voor zes langzaam voortslepende doomnummers, die nagenoeg geen tempoversnellingen bevatten. De nummers liggen echter lekker in het gehoor, mede dankzij de duidelijke leadgitaarpartijen. Tevens wordt het twinsolowerk niet geschuwd, met als hoogtepunt het indrukwekkende begin van The Lord Of Light, dat een prachtige, dreigende opbouw kent. We kunnen gerust spreken van epische kerkdoom en wellicht is met deze term het zoveelste subgenre in de doomwereld geboren. Father Alex topt het vocaal af, waarbij hij als voorganger theatraal zingend zijn volgelingen op het juiste doompad weet te houden. Niet alleen met één stemgeluid, maar er worden ook regelmatig tweede en derde zangpartijen aan toegevoegd, alsmede zo hier en daar nog een achtergrondkoor. Het maakt het prachtige treurnisplaatje compleet.
Waar het debuutalbum (qua geluid) wat dunnetjes klinkt, is er nu sprake van een vol, lekker zwaar en uitgebalanceerd geluid. Of Solitude Triumphant is daarom in alle opzichten een waardige opvolger die The Temple steviger op de doomkaart zal zetten. Album van het jaar 2022 volgens de beschieden mening van uw recensent en derhalve aanschaf verplicht voor de liefhebbers van traditionele en epische doom!
Tracklist:
1. Me To Lichno Tou Astrou
2. The Foundations
3. Reborn In Virtue
4. Profound Loss
5. A Whitle Flame For The Fear Of Death
6. Premonitions Of The Final Hour
7. The Lord Of Light
