Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Nightrage - Abyss Rising
Jaar van release: 2022
Label: Despotz Records

 -

De melodieuze deathmetalformatie Nightrage mag dan minder populair zijn dan de grote namen uit deze scene (denk aan In Flames en Arch Enemy), de band staat wel al meer dan twintig jaar garant voor kwaliteit. Vooral het debuutalbum Sweet Vengeance (2003) mag gerust als een genreklassieker betiteld worden. Ook in de jaren daarna levert het gezelschap rondom gitaarheld Marios Iliopoulos het ene na het andere uitstekende album af. De receptuur bestaat steevast uit dezelfde ingrediënten – sterke, melodieuze riffs, goede refreinen en voldoende agressie om het geheel stevig te peperen - maar chefkok Iliopoulos weet er toch elke keer een smakelijk geheel van te maken.

Ook Abyss Rising, het negende album uit de carrière van de band, is direct herkenbaar als gerecht uit de Nightrage-keuken. De nieuweling verschijnt drie jaar na het prima Wolf To Man en ligt vrijwel volledig in het verlengde van dat album. Dat wil zeggen: puntige, melodieuze deathmetalkrakers waarin veel ruimte is weggelegd voor smeuïge, melodieuze riffs en een sporadische solo. Het melodieuze karakter van de tracks wordt op zeer sterke wijze in balans gehouden door een welkome dosis agressie. De hakkende drumritmes van de Griek Dino George Stamoglou (die er sinds het vorige album bij is) en de felle strot van Ronnie Nyman (die steeds beter gaat presteren) zorgen ervoor dat Nightrage de valkuil vermijdt waar veel moderne metalbands intrappen: kiezen voor een té gelikt en commercieel geluid, waardoor het gevoel van urgentie wegebt.

Met name de eerste helft van Abyss Rising is ijzersterk. De eerste vijf tracks behoren tot de meest overtuigende die de band tot nu toe heeft gepend in zijn lange carrière. Opmerkelijk daarbij is dat Nightrage vaak zeer melodieus te werk gaat (Swallow Me), maar desondanks nergens gezapig of afgestompt klinkt. De venijnige screams van Nyman geven de muziek een extra dosis agressie. De band weet als geen ander melodie en agressiviteit te combineren. Zo begint Dance Of Ceberus met een fraaie lead die over akoestisch gitaarwerk wordt gelegd, om vervolgens stevig hakkend (At The Gates-stijl) tekeer te gaan. In Falsifying Life wordt de luisteraar ingepakt door de smeuïge riffs waarmee Iliopoulos en zijn kompaan Magnus Söderman rijkelijk strooien.

Met een totale speelduur van achtendertig minuten is Abyss Rising een overzichtelijk werk. De drie korte intermezzo’s hadden wellicht weggelaten kunnen worden. De tien overige tracks doen eigenlijk nauwelijks voor elkaar onder, hoewel de grootste krakers dus op de eerste helft van de plaat te vinden zijn. Wie van melodieuze death metal ‘oude stijl’ (At The Gates, Dimension Zero, The Absence) houdt, zal heel wat plezier beleven met deze zeer solide plaat, die bovendien een hoge herspeelwaarde heeft.

Tracklist:
1. Abyss Rising
2. Swallow Me
3. Nauseating Oblivion
4. Dance Of Cerberus
5. Falsifying Life
6. Portal Of Dismay (Interlude)
7. Shadows Embrace Me
8. 9th Circle Of Hell
9. The Divergent
10. Cursed By The Gift Of Sight
11. False Gods
12. Pest Ridden Tide
13. Silence Of The Darkened Soul

Score: 82 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 7 mei 2022

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.