Het Australische Harlott is in de thrashmetalscene geen vreemde meer. Het vorige album Extinction werd eerst onder eigen beheer uitgebracht, waarna het opnieuw is uitgebracht bij het bekende Metal Blade Records. Dan moet je vast wel iets goed doen. Dat doet het kwartet ook zeker. De thrash metal met duidelijke invloeden van Slayer, Metallica en Death Angel weet het oude geluid goed na te bootsen, maar de heren voegen daar genoeg eigen elementen aan toe om interessant te blijven.
De voorgaande albums hadden nog wel eens het probleem dat de gave nummers verdrinken in een monotone brij van fillers. Op hun vierde album lijkt het er gelukkig op dat de Australiërs dit probleem hebben weten op te lossen. De tracks klinken fris en hebben bijna allemaal wel elementen waardoor ze opvallen. Hoewel veel nummers nog steeds een standaard thrashmetalrecept volgen, hebben de meeste wel iets wat ze uniek maakt. Al is het maar een catchy refrein (Detritus Of The Final Age), een gave breakdown (As We Breach) of agressieve vocalen (Slaughter).
De muziek wordt écht interessant wanneer wat van het standaardrecept wordt afgeweken. Zo valt het midtemponummer Bring The War op. De track is door het uitstekende gitaarspel en de vocale voordracht erg catchy en is één van de hoogtepunten van het album. Ook Nemesis is een uitschieter. Het lange nummer wordt gekenmerkt door uitgerekte gitaarpartijen, gaaf drumwerk en een interessant refrein. Hierin worden meerdere lagen vocalen ingezet, waardoor deze lekker pakkend klinkt. Tevens Grief valt op. De emotie is duidelijk hoorbaar in dit persoonlijke nummer, maar dat stopt de heren niet agressief te spelen.
Miserere Of The Dead is het langste nummer op het album, maar had dit niet hoeven zijn. Zwak is de compositie niet; het gitaarwerk klinkt origineel, de zang is gaaf en er zijn veel tempowisselingen te horen. Er gebeurt echter niet genoeg om de speelduur van acht en een halve minuut te verantwoorden. Dit contrasteert met afsluiter The Time To Kill Is Now, van net iets meer dan twee minuten. Het nummer is razendsnel en de effecten op de achtergrond zijn duidelijk beïnvloed door het vroege Slipknot. Hiermee wordt het album op een lekker harde noot afgesloten.
Harlott toont zich op elk album volwassener dan op hetgene ervoor. Zo ook nu weer. Detritus Of The Final Age is een erg degelijk album met veel sterke momenten. Vooral de invloed van Slayer is duidelijk te horen, maar de Australiërs weten er genoeg eigen ideeën aan toe te voegen om een eigen geluid te creëren. De nummers zijn pakkend, agressief en snel. De band weet genoeg te variëren om je aandacht erbij te houden. Fans van het genre zullen zich vast raad weten met deze plaat.
Tracklist:
1. As We Breach
2. Idol Minded
3. Bring The War
4. Detritus Of The Final Age
5. Prime Evil
6. Nemesis
7. Slaughter
8. Grief
9. Miserere Of The Dead
10. The Time To Kill Is Now
