Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Monomyth - Orbis Quadrantis
Jaar van release: 2019
Label: Suburban Records

Monomyth - Orbis Quadrantis

Liefhebbers van instrumentale (psychedelische) rock zijn dit jaar al flink verwend met sterke releases van Monkey3, Comacozer, Frozen Planet....1969, Mote en Causa Sui. Het Haagse Monomyth doet niet onder voor deze bands. Sterker nog, de nieuwste plaat Orbis Quadrantis (vier kwadranten/werelden) is misschien wel de kers op de taart van instrumentale space/stonerrock van 2019.

Hoewel Monomyth niet echt onder de noemer metal valt, heeft de band sinds 2017 met voormalig Gorefest-gitarist Boudewijn Bonebakker wel een bekende metalmuzikant in de gelederen. Met de komst van Bonebakker heeft Monomyth geen directe koerswijziging doorgevoerd. De songs zijn nog altijd het beste te omschrijven als een mix van spacerock, stoner en krautrock. Het grote verschil is dat de composities nóg beter zijn uitgewerkt dan voorheen. Het is vooral mooi om te horen hoe naadloos en uitgekiend Monomyth de songs laat verlopen.

De titels van de vier composities – of beter gezegd de vier kwadranten – zijn vernoemd naar windgoden. De eerste track Aquilo - de noorderwind – duurt twaalf minuten en start toepasselijk met een soundscape van zee/windgeluiden. Het nummer wordt heel geduldig opgebouwd en staat vooral in het begin in het teken van veel synths en wat ingetogen bas- en gitaarwerk. Nadat de drums worden ingezet, gaat het tempo iets omhoog en zet de band een prachtige, dromerige sfeer neer. Na zeveneneenhalve minuut duikt Monomyth een andere richting in en krijgt het gitaarwerk wat meer ruimte. Met name de laatste passage – met onder andere een melodieuze solo van Bonebakker met de daaromheen meanderende synths - zorgt voor kippenvel.

Eurus - de (zuid)oostelijke wind – is meer uptempo dan zijn voorganger. Monomyth past hier een stonerrockritme toe dat doet denken aan Queens Of The Stone Age. Het is hier vooral de ritmesectie die uitblinkt. Maar ook de gitaarpartijen hebben een heerlijke groove die stilzitten bij het beluisteren praktisch onmogelijk maakt. In Auster - de zuidelijke wind - slaat Monomyth vervolgens weer helemaal een andere richting in. De Kraftwerk-achtige synthesizers domineren in het begin van het nummer. Maar heel geleidelijk nemen de gitaren het roer over en maakt de krautrock plaats voor stevige stonerrock. De wisselwerking tussen de gitaar- en synthpartijen zorgt voor een boeiend hoorspel en de rol van de ritmesectie is hier weer goud waard.

Favonius - de westelijke wind – begint ingetogen met wat subtiel, dromerig klinkend gitaarwerk en minimalistisch gebruik van synthesizers. Ook dit nummer wordt langzaam uitgebouwd naar een stevig, bombastisch hoogtepunt. De band pakt daarna de breekbare sfeer van het begin van het nummer weer terug en brengt de plaat naar een rustiek einde.

Orbis Quadrantis mag gerust een muzikaal kunstwerk genoemd worden. Het is de best uitgewerkte plaat van Monomyth tot nu toe. De vier songs hebben allemaal een eigen geluid en wat dat betreft past de vierkwadrant/vierwereldenverwijzing perfect. Naast de ijzersterke composities is de productie ook om door een ringetje te halen. Op de koptelefoon komt deze plaat dan ook prachtig binnen. Het muziekklimaat in Nederland is er niet naar, maar normaliter zou dit de doorbraakplaat van Monomyth moeten zijn.

Tracklist:
1. Aquilo
2. Eurus
3. Auster
4. Favonius

Score: 85 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 29 september 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.