Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete Lamb Of God- (of Burn The Priest-)song?

11th Hour
512
Black Label
Bloodletting
Checkmate
Contractor
Descending
Desolation
Ditch
Ghost Walking
Honey Bucket
Hourglass
Laid To Rest
Memento Mori
Now You’ve Got Something To Die For
Omens
Omerta
Overlord
Redneck
Ruin
Set To Fail
The Duke
Vigil
Walk With Me In Hell
een andere Lamb Of God/Burn The Priest-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Andols Herrick (Chimaira) - 46
  • André Skaug (Clawfinger) - 55
  • Baha Farah (Bilocate) - 40
  • Bart van der Zeeuw (K’s Choice) - 58
  • Bob Catley (Magnum) - 78
  • Costello Hautamäki (Hanoi Rocks) - 62
  • Gerry Conway (Jethro Tull) - 78
  • Gidget Gein (Marilyn Manson)† - 56
  • Marcel Schoenen (Suidakra) - 48
  • Mats Levén (Therion) - 61
  • Matt LaPorte (Jon Oliva's Pain)† - 57
  • Panos Kalimeris (Blade Of Spirit) - 46
  • Tommy Shaw (Styx) - 72
  • Vic Anesini (technicus) - 62
  • Vittorio "Victor Love" D'Amore (Dopestars Inc.) - 46
Review

BARST - The Endeavour
Jaar van release: 2018
Label: Consouling Sounds
BARST - The Endeavour
Zin om je een kleine drie kwartier af te zonderen van deze wereld? Een goede optie is dan om The Endeavour van BARST op te zetten. Met de koptelefoon op welteverstaan, want zo komen de soundscapes het beste tot hun recht. Vanaf de eerste seconde neemt Bart Desmet, de grote man achter dit experimentele collectief, je mee op reis. Dat doet hij samen met Niels Brown (Vonnis), Gregory Simons (Vonnis, Arise Fair Sun), Messy Mathi, Mathlovsky (Mathlovsky), Tokyo Oyo, William Lacalmontie (OVTRENOIR) en Mike Armine (Rosetta).

Voorganger The Western Lands (2016) was een reis naar en in het hiernamaals, The Endeavour is een reis buiten de comfortzone die je langs verschillende stijlen leidt: post-punk, post-rock, ambient (noise), industrial en art-rock. Grotendeels instrumentaal en op sfeer gericht, met elektronische (break)beats en af en toe de stem van zangeres Mathilde (Messy Mathi), Niles Brown en/of William Lacalmontie. Het ene moment bevind je je in de jaren negentig met alternatieve rock en het volgende moment via subtiele veranderingen in een muur van gitaarriffs en industrial-achtige ritmiek (Death). De muziek bouwt laag voor laag op en af, zonder al te lang in een bepaald idee te blijven hangen.

Het album begint hypnotiserend met Beyond The Fields om na tien minuten soepel over te gaan in Point B, dat na een paar minuten steviger wordt met distorted riffs. Hoewel het album het beste te beluisteren is als geheel en eigenlijk uit een track bestaat, is er wel even een stilte tussen Death en Wandering Maze om kant a van kant b te scheiden. Laatstgenoemde bouwt mooi op met een kruising tussen Massive Attack en Sólstafir en vervolgt stevig met sludgy riffs, screams in de verte en een elektronicamelodie die enigszins aan The Prodigy doet denken, om de diversiteit van de muziek maar eens aan te geven.

BARST weet na de overtuigende voorganger The Western Lands opnieuw te overtuigen, dit keer met The Endeavour. De nieuweling is diverser, bevat vocale bijdragen en de elektronica neemt een groter deel van het geheel in. Waar The Western Lands vooral duister en mistig is en verlatenenheid uitstraalt, is de meest recente release helderder, directer en leidt deze met zijn experimentele combinatie van stijlen je drie kwartier langs verschillende emoties zonder daarbij zijn focus te verliezen. Een knappe prestatie.

Tracklist:
1. Beyond The Fields
2. Point B
3. Death
4. Wandering The Maze
5. Live Long
6. The Mad
7. When You Die It Will Be Good

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 4 juni 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.