In vergelijking met het debuut is de nieuweling een grote stap voorwaarts. Nova uit 2013 bevat beslist aardige songs, waaronder Storm en Black Birds, die direct lekker in het gehoor liggen, maar productioneel was er wel wat op aan te merken. Wat dat betreft is er met de nieuweling vooruitgang geboekt. Verwacht echter geen wonderen van deze Duitsers. Ze spelen veelal op safe en daardoor klinkt het soms wat vlak en veilig, terwijl met wat meer risico en power er meer uit te halen valt.
Ze weten desondanks beslist aangename, compacte nummers te schrijven. To Atlantis is een uitstekende track met een zeer sterk refrein. In het openingsnummer brengen alle bandleden net dat kleine beetje extra. Om en om laten ze hun kwaliteiten gelden, eerst toetsenist Dirk Marquardt, daarna drummer Enrico Mier en bassist Pablo J. Tammen en ook gitarist Stefan Santag. Zangeres Eva Gerland heeft een prettige zangstem. Ze schiet nergens uit de bocht en zorgt met memorabele zanglijnen voor een grote herinneringswaarde. Alles klopt en komt mooi samen. In Temptation is wat steviger en ook daarvan kun je het refrein zo meezingen. De keyboardpartij volgt hier echter de gitaarlijn, waar wat meer inventiviteit het nummer nog sterker had kunnen maken.
Oasis is een nummer dat wat extra’s heeft. Ondanks de donkere en tragische ondertoon heeft het wat swingends dankzij een dansritme en een oosterse gitaar- en keyboardmelodie. Your Love heeft zijn momenten (waaronder het refrein), maar is tevens wat aan de trage kant en bevat een breakdown waarin niets gebeurt. Dance Of Pan doorbreekt de sleur met een progressief begin en een dynamische aanpak. Naast heavy passages met een goede bijdrage van de toetsenist klinkt het eerste couplet (met een uitblinkende Eva) als een pianoballad. Verrassend, en dat heeft deze plaat af en toe nodig.
Soms klinkt het namelijk wat risicoloos en blijven de nummers puur overeind door de zang van Eva. De instrumentatie is vooral functioneel. Vermeldenswaardig zijn de ritmiek en experimenten zoals de synthpopmelodie op keyboard uit de jaren tachtig in Heather en de mooie overgang van het uptempo Hollow naar het opgewekt rockende The Ones (met een prima bijdrage op orgel) dat niet zou misstaan als single. De bijna tien minuten durende epic Dawning begint als elektronische ballad, maar versnelt na een paar minuten tot een gothic rocker.
How To Tame A Heart is een zeer aardige symfonische rock/metalplaat met compacte nummers van de juiste lengte die prettig wegluisteren en snel blijven hangen dankzij prima refreinen. De band klinkt als een eenheid en er is weinig af te dingen op de prestaties van de vijf bandleden. Het is evenwel niet opvallend genoeg om op te vallen tussen de grote berg aan releases in de scene, maar wie houdt van melodieuze female fronted metal zonder operastem, haalt met deze collectie songs een goed product is huis.
Tracklist:
1. To Atlantis
2. In Temptation
3. Oasis
4. Your Love
5. Dance Of Pan
6. Portrait Enemy
7. Heather
8. Hollow
9. The Ones
10. Dawning
.jpg){kind=small}
