Mis je de oude tijden van Opeth en vooral Katatonia? Dan moet je behalve het beluisteren van de platen uit die tijd ook eens het materiaal van Nailed To Obscurity checken. Met King Delusion is de Duitse death/doomformatie toe aan zijn derde full-length sinds de oprichting in 2005.
De metal van de formatie uit Oost-Friesland (een streek in het noordwesten van de deelstaat Nedersaksen) is over het algemeen zeer melodieus en atmosferisch. Soms stevig, zoals in de sterke Katatoniaanse opener (die handelt over woede en frustratie en het tergkijken daarop), maar vaak juist rustgevend, zoals in het verbindende atmosferische intermezzo Apnoea en aan het begin van Deadening. De muziek is regelmatig melancholisch à la Katatonia en Insomnium. Ook de fluisterende en iets ‘kreunende’ vocalen doen denken aan laatstgenoemde ten tijde van Shadows Of A Dying World.
Toch is lang niet alles kopieerwerk, al komen bovengenoemde namen regelmatig terug in gedachten. De release pakt gevarieerder uit dan het vorige studiowerk Opaque (2013). Dat blijkt allereerst uit het deels Opethiaanse Protean, waarin Tool-ritmiek, twinleads van Volker Dieken en Jan-Ole Lamberti en (meerstemmige) cleane vocalen van Raimund Ennenga verwerkt zijn. Het zijn vernieuwingen voor de oosterburen die zeer goed uitpakken. Daarmee begint deze plaat erg sterk.
Behalve muzikaal bieden de teksten ook het nodige. Daarover geeft Raimund uitleg in twee track by track-video’s. Het gaat over in de spiegel kijken en over de zoektocht naar jezelf en de twijfel en frustraties die daarbij komen kijken. Raimund heeft een goede, verstaanbare grunt en een prettige cleane zangstem. Prettig is ook de productie van Victor Santura (Noneuclid, Dark Fortress, Triptykon). Transparant, zacht gemasterd, ruimtelijk en sfeervol met veel ruimte voor de emotionele component.
Nooit tevoren was Nailed To Obscurity zo ambitieus en divers. Het is een vernieuwende plaat die wat rustiger uitpakt dan zijn voorgangers. Er staat geen enkele misser op deze reflectieve en beheerste release. Integendeel, in elke track zitten memorabele ideeën verwerkt. Memento is een van de uitschieters en Desolate Ruin sluit het album in fraaie stijl af. De andere tracks doen er niet veel voor onder. Het luisterplezier blijft daarmee constant aanwezig. King Delusion is absoluut een aanrader voor metalfans die Katatonia, In Mourning, October Tide, Opeth en Insomnium hoog hebben zitten.
Tracklist:
1. King Delusion
2. Protean
3. Apnoea
4. Deadening
5. Memento
6. Uncage My Sanity
7. Devoid
8. Desolate Ruin
