Daarmee bestaat Vipassi voor 75% uit leden van Ne Obliviscaris. Liefhebbers daarvan kunnen bijna vanzelfsprekend ook uit de voeten met dit project. Het zeer vaardige drumwerk van Dan (sinds vorig jaar ook in a Million Dead Birds Laughing) komt bij vlagen bekend voor en dat geldt ook voor bepaalde riffs.

Er zijn evenwel verschillen. De nummers zijn korter (gemiddeld minder dan vijf minuten), instrumentaal en atmosferisch. De muziek heeft een reflectief en meditatief karakter. Af en toe zijn er postrockleads, ambient geluiden of een vrouwenstem in de verte (en zelfs even een grunt in Elpis). Inspiratie komt uit onderzoek naar verschillende religies en conflicten tussen natuur, wetenschap en geloof, alsmede het omgaan met een gezamenlijk verleden en de zoektocht naar het vinden van harmonie.

De muziek is zowel extreem in de zin van blastbeats en tremeloriffs als melodieus en dissonant. De factor melodie zit niet alleen in de gitaarpartijen, maar het is juist Brendan die met zijn bas veel ruimte krijgt en deze uitstekend benut. Het resultaat is een zeer beheerste benadering van extreme muziek, waarbinnen alle muzikanten ruimte krijgen om te excelleren en dat tevens in dienst van het nummer doen.

Śūnyatā dateert reeds van 8 februari 2016, maar de Australische formatie heeft daarna een deal gesloten met Season Of Mist en als gevolg daarvan is er nu een re-release met ruim een half uur aan geavanceerde muziek. Deze release staat vol met contrasten, maar vindt juist een knappe balans tussen een demonstratie van technisch vernuft en een bijna rustgevende sfeer. Knap gedaan. Beslist een aanrader voor liefhebbers van Ne Obliviscaris, Fallujah, Beyond Creation, Obscura en soortgenoten.

Tracklist:
1. Gaia
2. Benzaiten
3. Jove
4. Sum
5. Elpis
6. Paradise
7. Samsara