Natuurlijk is een kloon van een bepaalde band helemaal geen probleem, mits het natuurlijk goed gespeeld is en een goede productie bevat. Nou, ik kan zeggen dat deze band beide in z'n zak heeft en dat werkt natuurlijk alleen maar in het voordeel.
Helaas steken dan ook een paar nadelen de kop op. Kreeg de band met het vorige album Perpetual Twillight de kritieken dat de nummers op elkaar leken en dat de zanger wel eens aan afwisseling mocht denken, dan is het natuurlijk zaak dat die dingen verbeterd zijn. Om maar met de deur in huis te vallen. De zanger zingt nog steeds zeer monotoon , doch wel een stukje aangenamer dan op de voorganger en de nummers lijken allemaal op elkaar. Je zou het kunnen beschouwen als een cd met één lang nummer.
De muziek kent pakkende melodieën, flitsend gitaar(solo)werk en een hoop muzikale hoogstandjes. Maar soms lijkt het alsof de ideeën een beetje op zijn bij Axenstar. Sommige riffs zijn plotseling letterlijk gejat van hun grote voorbeelden en er word menig keer besloten op hetzelfde refreintje nog maar weer eens te herhalen.

Nu zou je denken dat dit Far From Heaven een slechte schijf is geworden, maar dat zou overdreven zijn. De band is best in staat leuke liedjes te schrijven, maar het welbekende net-niet gevoel is de hele cd lang aanwezig en ik heb ook niet het gevoel dat er meer te behalen is voor deze band. Gewoon een lekker potje ietwat middelmatige power metal met een verkouden zanger. Uitstekende productie en mooi artwork, maar zoals vele albums in dit genre zal het over enige tijd de platenkast in verdwijnen om er vervolgens niet meer uit te komen. Verstokte power metal fans kunnen gerust toehappen, mensen die een keer een cd willen kopen kunnen beter eerst even de cd beluisteren, want je zuurverdiende geld kan ook naar echte klappers gaan.
We horen het wel weer op de volgende plaat!.

Tracklist
1. The Descending
2. Infernal Angel
3. Blind Leading the Blind
4. Don't Hide Your Eyes
5. Far From Heaven
6. Abandoned
7. Children Forlorn
8. Death Denied
9. Blackout
10. Northern Sky