Meestal laat ik een promo een tijdje op me inwerken. Sommige platen rijpen als goede wijn. Andere zijn gewoon te leuk om meteen met een review af te serveren. De nieuwe van Saturnalia Temple wil ik graag snel verwerken. Waarom? Omdat dit de eerste grote teleurstelling van 2015 is. Platen kunnen altijd tegenvallen, maar dit is een erg bittere pil na het bij vlagen briljante Aion Of Drakon uit 2011.

Na een nietszeggende intro wordt alles snel duidelijk. De sfeervolle, innovatieve doom metal is rücksichtslos vervangen door wat ik weinig meer kan noemen dan laffe funeral doom. Sterker nog: de band is onherkenbaar veranderd. De prachtige, melancholische (klaag)zang heeft plaatsgemaakt voor nietszeggende grunts. Vierakkoordenriffs duiken regelmatig op en al snel valt op dat deze zich zelfs in meerdere songs herhalen. De gitaarsolo in ZazelSorath is zo vals als de neten. Denk je te gaan zitten voor een spannende muzikale trip, blijkt het uitgerekt doodsgereutel te zijn. Ik heb werkelijk geen idee wat deze Zweden hier bezielen.

Vermoedelijk zitten er tussen onze lezers wel enige liefhebbers van minimalistische doom die ik To The Other gerust kan aanbevelen, maar ik hoor hier weinig meer in dan een band die het zichzelf hier wel erg makkelijk maakt. Doodzonde! Ook vanwege het verbluffend mooie artwork van Manuel Tinnemans. Het contrast met de muziek kan haast niet groter zijn.

Tracklist:
1. Intro
2. ZazelSorath
3. To The Other
4. Snow Of Reason
5. March Of Gha'agsheblah
6. Black Sea Of Power
7. CrownedWithSeven
8. Void