Enquête

Wat is jouw favoriete song uit het jaar 1982?

Accept – Fast As A Shark
Accept – Princess Of The Dawn
Anvil – Metal On Metal
Asia – Heat Of The Moment
Golden Earring – Twilight Zone
Iron Maiden – Hallowed Be Thy Name
Iron Maiden – Run To The Hills
Iron Maiden – The Number Of The Beast
Judas Priest – The Hellion/Electric Eye
Judas Priest – You've Got Another Thing Comin'
Kiss – I Love It Loud
Manowar – Battle Hymn
Mercyful Fate – A Corpse Without Soul
Metallica – Hit The Lights
Motörhead – Iron Fist
Picture – Lady Lightning
Rainbow – Stone Cold
Rush – Subdivisions
Scorpions – Blackout
Survivor – Eye Of The Tiger
Vandenberg – Burning Heart
Venom – Black Metal
Whitesnake – Here I Go Again
Y&T – Forever
een andere kraker uit 1982

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 22-10-2023.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Andy Cairns (Therapy?) - 58
  • Ben Sotto (Heavenly) - 43
  • David Coverdale (Whitesnake) - 72
  • Frank Ferreira (Helstar) - 58
  • Jeremiah Riley (Lucifixion) - 46
  • Rhett Forrester (Riot)† - 67
Review

Amaranthe - Massive Addictive
Jaar van release: 2014
Label: Spinefarm Records
Amaranthe - Massive Addictive
Letterlijk vertaald betekent de titel van dit album zoiets als ‘massief verslavend’. Die omschrijving was in ieder geval zeker van toepassing op The Nexus, de vorige plaat van dit Zweedse gezelschap rondom zangeres Elize Ryd. De hippe, moderne, melodieuze death metal werd opgefrist door sprankelende elektro-invloeden en enorm catchy refreinen. Een soort suikerspinvariant op het genre, maar wel verdomd lekker! Hoewel criticasters beweren dat de band weinig om het lijf heeft, maakte The Nexus duidelijk dat deze lieden wel degelijk in staat zijn om pakkende composities te schrijven die ook na een flink aantal luisterbeurten overeind blijven.

De vraag is of Massive Addictive zijn naam eer aan doet. Daarover ben ik niet onverdeeld positief. Hoewel de nummers nog steeds pakkend klinken – en hoewel de meeste elementen van de sound van Amaranthe intact zijn gebleven - klinkt de band toch beduidend minder sprankelend. De sound is namelijk nóg iets commerciëler gaan klinken omdat ook zanger Jake E. prominenter in de nummers vertegenwoordigd is, naast de poppy vocalen van Ryd. Een gevaarlijke ontwikkeling, want The Nexus balanceerde al op de rand. Daarnaast is Henrik Englund Wilhelmsson, de nieuwe man die de screams moet verzorgen na het vertrek van Andy Solveström, wat minder overtuigend. Zijn krijs mist de scherpte en het vuur waarover zijn voorganger wel beschikte.

Amaranthe laat desondanks horen nog steeds een handvol lekkere composities in huis te hebben. Nummers als Dynamite, Drop Dead Cynical en Unreal hebben een hoge entertainmentfactor en weten wel duidelijk te maken waarom deze groep zo populair is, ook al missen ze iets van de frisheid van de topnummers van het vorige album. In feite duurt het echter bijna tot het eind van de plaat voordat ik de gretigheid en frisheid die Amaranthe zo kenmerkten weer terug hoor. Het opzwepende An Ordinary Abnormality maakt duidelijk dat de band nog steeds kan vlammen.

Voordat de luisteraar daar is aangekomen, heeft hij zich echter ook al door een aantal nummers van bedenkelijke kwaliteit moeten worstelen. Met name oppervlakkige en voortkabbelende (semi-)ballads als True en Over And Done zijn ronduit matig te noemen. Ook de halfzachte dubstepinvloeden die af en toe opduiken, voegen weinig toe aan het totaalpakket. De conclusie is dan ook dat Massive Addictive toch wel wat achterblijft bij het niveau van zijn voorganger.

Amaranthe is een band die het nooit heeft moeten hebben van zijn enorm intelligente of uitgesponnen nummers, maar juist van zijn spetterende melodieën, catchy refreinen en frisse, sprankelende geluid. Vooral dat sprankelende ontbreekt echter een beetje op Massive Addictive. Nu blijft het bij een handvol overtuigende nummers, een handvol redelijke, maar onopvallende songs en een enkele dip. Genoeg om er een voldoende uit te slepen, maar als de band het hoofd boven water wil houden, zijn er snel maatregelen nodig.

Tracklist:
1. Dynamite
2. Drop Dead Cynical
3. Trinity
4. Massive Addictive
5. Digital World
6. True
7. Unreal
8. Over and Done
9. Danger Zone
10. Skyline
11. An Ordinary Abnormality
12. Exhale

Score: 70 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 21 oktober 2014

Meer Amaranthe:

Amaranthe - Massive Addictive
Reactie van Een Metalfan op 22-10-2014 om 18:44u
Score: 72 / 100

paar erg leuke nummers maar ook teveel matige.

Amaranthe - Massive Addictive
Reactie van P op 22-10-2014 om 21:30u
Score: 25 / 100

Volgens mij is de gitarist vergeten zijn gitaar in te pluggen. Niets dan electro pop dat deuntje na deuntje - zonder een moment indruk te maken - aan je voorbij trekt. De nieuwe grommer is beduidende minder, het frisse is foetsie en de tracks weten geen moment te boeien. Als deze band niet uitkijkt, is het stempel 'one trick pony' heel snel verdiend.

Amaranthe - Massive Addictive
Reactie van Boker op 31-10-2014 om 15:40u
Score: 95 / 100

Geinig hoe verschillend iedereen over muziek kan denken. Ik vind dit één van de topalbums van dit jaar. De songs zijn pakkend, de productie is geweldig, de gitaren klinken lekker zwaar en vooral de ritmepartijen zijn erg creatief gevonden. Geen 100 punten, omdat het vorige album toch nog net wat sterkere songs bevatte.

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2023 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.