Net als op het vorige album staat We Are The Others bol van de catchy symfonische metalnummers. Aan het algehele geluid is weinig gewijzigd. Het klinkt op en top als Delain, ondanks dat de band een nieuwe gitarist en bassist heeft. Het gitaargeluid van Timo Somers (ex-Vengeance) klinkt vet en modern, maar heeft toch een vintage-randje, wat erg goed bij de nieuwe nummers past. Frontvrouw Charlotte Wessels klinkt beter dan voorheen. Op April Rain klonk ze al een stuk minder groen dan op het debuut, maar nu zijn de jaren ervaring ook echt goed in haar stem te horen. De eerdergenoemde gastbijdrage komt trouwens in de vorm van Fear Factory-frontman Burton C. Bell in het duet Where Is The Blood.
Het volwassenere geluid komt niet alleen doordat Delain meer ervaring heeft. Het team van producers Jacob Hellner, Fredrik Thomander en Anders Wikström heeft de band tot het uiterste gepusht om er alles uit te halen, wat ook terug te horen is in de nummers. Ook hebben deze producers het album een moddervette sound meegegeven. Conclusie: het vorige album klonk erg goed, deze nieuwe klinkt beter.
Tracklist:
1. Mother Machine
2. Electricity
3. We Are The Others
4. Milk And Honey
5. Hit Me With Your Best Shot
6. I Want You
7. Where Is The Blood
8. Generation Me
9. Babylon
10. Are You Done With Me
11. Get The Devil Out Of Me
12. Not Enough
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
