Ernest Shackleton was een Ierse ontdekkingsreiziger die verscheidene expedities organiseerde naar het poolgebied van Antarctica. Vier maal waagde hij zijn leven door met de bemanning het onherbergzame gebied te verkennen. De derde reis (de zogenaamde Trans-Antarctische expeditie) werd de leden van het reisgezelschap bijna fataal toen het schip verzwolgen werd door het ijs en bijna compleet bevroor. Legendarisch is het verhaal dat Shackleton grotendeels te voet en met reddingssloepen de tocht voortzette naar Elephant Island. De vierde en laatste expeditie die Shackleton na het hachelijke avontuur ondernam werd hem fataal. Hij stierf op het schip en volgens zijn wensen werd hij begraven op het eiland Zuid-Georgia.
De expedities van Shackleton vormden ook de inspiratie voor deze conceptplaat van het Duitse Eureka. De multi-instrumentalist Frank Bossert citeert rijkelijk uit de traditionele Ierse muziek, waardoor de sfeer regelmatig doet denken aan Harbour Of Tears, één van de meesterwerken van Camel. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar Shackleton's Voyage is bijna van een even grote klasse. De cd is grotendeels instrumentaal en de sfeer van het begin van de twintigste eeuw wordt prachtig geschetst. De gevaren van de ontdekkingsreizen, kou en wanhoop komen uitgebreid aan bod op deze schitterende plaat. De basis is rustige progressieve en symfonische rock, maar zoals gezegd komen er ook invloeden uit de folk en ambient voorbij. In enkele nummers zingt Billy Sherwood (o.a. Yes) mee en die bijdrage is niet te versmaden. Dankzij Sherwood doet het nummer Going Home me qua sfeer vaak denken aan de openingsmuziek van de tekenfilmserie Prins Valiant. Nostalgie alom.
De instrumentatie op het album is werkelijk geweldig, hoewel niet overdadig. De gitaren doen hun werk en slechts op essentiële momenten ronken de snaren wat steviger. Meestal spelen de instrumenten een sfeerbepalende rol, iets dat vooral goed duidelijk wordt in prachtige sfeerstukken als Heading South en Into The Lifeboats (doet zelfs denken aan de muziek van de spellenreeks Final Fantasy). Heerlijk is ook de wijze waarop men zich uitleeft op stokoude keyboards, waardoor een schitterend authentiek klankentapijt wordt gecreëerd. Het lijkt soms wel alsof Mike Oldfield aanwezig was tijdens de sessies, om je een indruk te geven van het soort sfeerschepping. De uitvoering is in ieder geval nagenoeg perfect.
Ik verwacht helaas wel dat veel fans van stevige progressieve rock en metal hier niet al teveel mee kunnen, vanwege het toch vrij rustige karakter. De mensen die nog altijd kwijlen bij spannende en uitgesponnen conceptalbums zoals het reeds genoemde Harbour Of Tears kopen met Shackleton's Voyage een nieuw meesterwerk. De muziek is ongelofelijk mooi en perfect uitgevoerd. Samen met de nieuwe cd van IQ is dit de beste symfonische rockplaat van 2009 tot nu toe. Sluit je ogen en vaar mee langs ijzige toppen, desolate ijsvlakten en onbewoonde eilanden vol machtige natuur. Sir Ernest Shackleton zou tevreden zijn geweest.
Tracklist
1. The Last Adventure
2. Departure
3. The Challenge
4. Grytviken
5. Heading South
6. Icebound
7. Plenty Of Time
8. The Turning Point
9. Going Home
10. Into The Lifeboats
11. Elephant Island
12. Will You Ever Return?
13. In Search Of Relief
14. The Rescue
15. We Had Seen God!
