Blijkbaar kon Mike een aantal ideeën niet kwijt, want deze muziek komt weinig overeen met die van zijn andere werkgevers. Bibleblack doet me namelijk sterk denken aan Dimmu Borgir. Neem nou een song als The Dark Engine waarin duidelijk het industrialgeluid van Puritanical Euphoric Misanthropia te horen is. Leaving Shangri-La doet vanwege de sterke melodieën meer aan Enthrone Darkness Triumphant denken en is overigens een fraaie opener. Alle tracks hebben een interessante opbouw en wisselen elkaar goed af. Mike Wead laat weer eens horen waarom hij perfect naast King Diamond past, want het gitaargeluid is wederom om te smullen.
Of de fans van symphonische black metal hier nou massaal mee weg gaan lopen is ook maar even de vraag. The Black Swan Epilogue is gemiddeld veel melodieuzer en de invloeden van heavy metal zijn goed te horen. Wie kennis wil maken met black metal zal hierin een fraai opstapje vinden. Het zullen vooral de alleseters onder ons zijn die deze muziek echt kunnen waarderen.
Tracklist:
1. Leaving Shangri-La
2. Mourning Becomes Me
3. I Am Legion
4. The Dark Engine
5. Bleed
6. Stigma Diaboli
7. Walk Into Light (Liars Parade)
8. The Black Swan Epilogue
