Wat hebben we hier in vredesnaam? Hebben we te maken met een revival of is dit de sound van de toekomst? Nu ‘vintage’ bands als Wolfmother gigantisch populair zijn, steken steeds meer van dit soort gezelschappen hun kop op. Rose Hill Drive is er daar één van.

De bands waardoor Rose Hill Drive mogelijk door is beïnvloed, zijn niet op één hand te tellen. Zo schemert op hun self-titled debuutalbum de admiratie voor legendarische artiesten als Black Sabbath, Uriah Heep, Hendrix, The Beatles en Led Zeppelin door, maar zijn er ook raakvlakken met jongere bands als Audioslave, Jet en het eerdergenoemde Wolfmother.

Zanger/bassist Jake Sproul (broer van gitarist Daniel) klinkt als een jonge Chris Cornell en laat op de twaalf bluesy rocksongs die dit debuut rijk is duidelijk zijn potentie horen. Dan even over zijn broer Daniel, want die jongen is het predikaat ‘potentie’ al voorbij. Zo laat hij tijdens The Guru een wilde solo horen van zeker vijfentwintig seconden, die niet alleen erg retro is, maar ook nog eens heel indrukwekkend.

De middensectie van de plaat is ingeruimd voor een drietal akoestische nummers en toont de klasse van dit trio. Rose Hill Drive weet op een moderne manier ouderwetse muziek te maken en dat zal, net als wat bij Wolfmother het geval is, zeker aanslaan. Een prima debuut!

Tracklist:
1. Showdown
2. Cold Enough
3. Cool Cody
4. The Guru
5. In The Beginning…
6. Brain Novocaine…
7. Declaration Of Independence…
8. It’s Simple
9. Raise Your Hands
10. Man On Fire
11. Reptilian Blues
12. Cross The Line