Wat moet je over een band zonder eigen identiteit eigenlijk schrijven? ‘Zeer goed nagespeeld’ of ‘overbodige muziek die nooit het daglicht had mogen zien’? Twee uitersten, maar alle twee perfect argumenteerbaar. Mijn mening ligt ergens tussen de twee in. Zoals u al doorhad, Tenebre is een zeer onorigineel sextet.
De stijl van het alweer vijfde cd van deze gothicrockers is volledig ontleend aan Paradise Lost (mengeling van ‘Draconian Times’ en ‘One Second’) en ze hebben ook stiekem elementen gestolen bij Type O Negative. De vrouwelijke orgelaandrijver heeft hoorbaar ook albums van 80’s acts als The Sisters Of Mercy en Fields Of Nephilim in haar platenkast staan. Alles wordt wel goed uitgevoerd, zanger Kalle zingt met zijn lage cleane zanggeluid minder vals dan wat voorbeeld Nick Holmes tegenwoordig presteert en de drive zit er lekker in.
Een bijzondere band die druk wordt bediscussieerd op muziekfora zullen ze nooit worden, maar van mij mogen ze gerust verder blijven doen met hun devotie voor eerder genoemde bands. Geschikt voor iedereen die zich anno 2005 een beetje schaamt om rond te lopen met een Paradise Lost tatoeage.
Tracklist:
1. Silver Flame
2. Mistress Of The Dark
3. Serpent's Fire
4.Shine
5. Blue
6. Pray
7. Nightmare
8. Black Void Nirvana
9. Heart’s Blood
10. Night Reborn
.jpg){kind=small}
