Zoals boven al leesbaar is, ben ik behoorlijk in mijn nopjes met dit nieuwe album. Dit zal echter niet voor iedereen gelden, want dankzij de zeer lange nummers, zal wellicht bij enkele mensen de verveling toeslaan.
Waarom dat zo is, zal ik kort uit de doeken doen.

Het album bevat 5 nummers, maar vergis je niet. De speelduur ligt namelijk rond de 70 minuten en dat betekent dus dat de nummers behoorlijk lang zijn.
De vrolijke folk riedels en melancholische slepende passages zijn meer aanwezig dan ooit en zo nu en dan gaat de band op herhaling. Persoonlijk vind ik dat een sterk punt, want de songs gaan ondanks hun lengte niet vervelen, omdat juist de geweldige melodieën vaker langs komen.
Mensen die blastbeats verwachten en complexe afwisselende technische passages, kunnen verder lezen, want elk nummer werkt men zich slepend naar een muzikaal hoogtepunt toe.
De manier waarop Moonsorrow dit doet is heel bijzonder. De meest schitterende melodieën en tempo's komen voorbij en ik ken eerlijk gezegd maar weinig andere bands die zulke meeslepende muziek kunnen maken.

Productioneel klinkt het geheel fantastisch. Doormiddel van een galm klinkt de muziek groots en soms werkelijk waanzinnig mooi. De agressieve krijszang in combinatie met de magistrale koorpartijen zijn een lust voor het oor.
Luister vooral eens naar Jotunheim. Dat is toch wel het beste nummer van het album, vanwege de epische passages en de prachtige clean zang. Het gebruik van folk instrumenten maakt het dan helemaal af.

Mijn voorkeur ligt misschien iets meer bij de twee voorgaande albums, maar qua epiek en grootsheid heeft de band zichzelf overtroffen.
Een schitterend album dus van deze Finse heren en elke liefhebber van bands als Ensiferum, Thyrfing en natuurlijk Moonsorrow zelf, moet echt dit album aanschaffen. Je zal er geen spijt van krijgen!

Tracklist
1. Karhunkynsi
2. Haaska
3. Pimeä
4. Jotunheim
5. Kaiku