Voor de mensen die met dat gebrabbel weinig kunnen: neem de snelheden en het drumwerk van Nasum, de stem en het absurdisme van Agoraphobic Nosebleed (de bezettingen van PD en AN overlappen elkaar) en het muzikale gegoochel van The Dillinger Escape Plan en je komt wel ergens bij Pig Destroyer uit. Dat dit geen hapklare brokken zijn laat zich op grond van 31 Counts Of Battery en Prowler In The Yard, PD’s vorige verklaringen van gekte, wel raden, maar wat de band op Terrifyer doet gaat alle grenzen van “extreem” en “gestoord” voorbij. Dit is absoluut geen muziek die je draait terwijl je een biertje drinkt met vrienden. Tenzij je wat meer in het glas hebt zitten dan alleen bier, maar dat lijkt me duidelijk.
Ik denk ook niet dat er veel mensen zijn die een dergelijke uiting van Avant-garde-geweld zullen trekken. Wie echter, zoals ik, de laatste werkstukken van Agoraphobic Nosebleed, The End en Today Is The Day kon waarderen zal met Terrifyer een interessante plaat in huis halen. De score die onder deze recensie staat is dus ook volstrekt irrelevant en geldt alleen voor de gedragsgestoorden onder de grindfans. Iedere doorsnee Nasum-fan die zich niet tot die categorie rekent raad ik aan alvorens Terrifyer aan te schaffen eerst bovengenoemd werk te luisteren, en op grond daarvan te bepalen of je bereid bent om Pig Destroyer over je heen te laten denderen. Mocht je na die ervaring besluiten dat je er nog geen genoeg van hebt, in mei 2005 is de band live in Nederland te bewonderen. Neem je kalmeringsmiddelen mee.
Tracklist:
1. Intro
2. Pretty In Casts
3. Boy Constrictor
4. Scarlett Hourglass
5. Thumbsucker
6. Gravedancer
7. Lost Cause
8. Sourheart
9. Towering Flesh
10. Song Of Filth
11. Verminess
12. Torture Ballad
13. Restraining Order Blues
14. Carrion Fairy
15. Downpour Girl
16. Soft Assassin
17. Dead Carnations
18. Crippled Horses
19. The Gentleman
20. Crawl Of Time
21. Terrifyer
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
