Helaas is deze nieuwe smaak Death Metal er niet één om lang te onthouden, want zo geweldig is het allemaal niet wat Cropment ten gehore brengt. De muziek van dit vijftal bestaat voor het leeuwendeel uit brute Death Metal die wel wat doet denken aan Suffocation, maar ook raakvlakken vertoont met Possessed en ons eigen Altar. Cropment haalt het compositorische niveau van deze bands echter bij lange na niet, waardoor het geheel nogal 13-in-een-dozijn overkomt. Technisch is het allemaal wel oké, vooral de dubbele gitaarakkoorden van gitaristen Stephan en Adrian zijn het aanhoren waard, maar daar blijft het toch wel bij. Bovendien worden deze gitaarduels niet ondersteund door een goed basgeluid omdat de bassist heel sneaky uit de mix gefilterd is. Ik heb serieus zitten luisteren of de snaren van Patrik Wawrzyniak nog ergens te horen zijn, maar ik heb niets kunnen ontdekken wat ook maar in de buurt van een basgitaar komt.
Verder kent Cropment behalve de genoemde mankementen nog een groot probleem: grunter René Barthoulot kan totaal niet grunten, en begint me na verloop van tijd (de cd duurt nog een dikke 46 minuten ook) mateloos te irriteren met zijn zogenaamd diepe rochel. Godver, zelfs een aidspatiënt met een longinfectie klinkt nog bruter. Krijsen kan de beste man wel aardig, maar die grunt kan ik niet mee leven. Not if he was the last grunter on earth!
Ofschoon de Zwitsers dus uiterst hun best hebben gedaan om een goede cd af te leveren, wat te zien is aan het werkelijk prachtige artwork van de cd, is Spiral Of Violence geen plaat die ik nog erg vaak ga draaien. Dan zet ik liever nog maar eens een oude plaat van Suffocation op, of een andere band die weet hoe brute Death Metal echt bruut gebracht kan worden. Daar kan zelfs een goede livetrack niets aan veranderen.
Tracklist:
1. Stream of Justice
2. Bloody Innocence
3. Day By Day
4. Ethic Genetic
5. Cold As Blood
6. Atheistic Thoughts
7. Spiral Of Violence
8. Hypnotic Mass Suggestion
9. The Age Of Terrorism
10. Nuclear Holocaust
11. Fear Of Death (Live)
