Andrew Lee is een van die multitalenten die alles lijkt te kunnen: gitaar, drums, zang, songs schrijven, hij kan het allemaal. Daarnaast speelt hij ook nog eens in een aantal bands, zoals Ripped To Shreds, Archaganini, Azath, Reaver en Draghkar, die zich in diverse hoeken van het metalspectrum bevinden. Met het in 2016 gestarte soloproject Ripped To Shreds wil Lee vooral zijn liefde voor klassieke death metal uit de jaren negentig belijden. Inmiddels ligt de vierde full-length Sanshi in de schappen. Met de ep Demon Scriptures erbij zijn dat vijf platen in zes jaar tijd. Een bezig bijtje dus, die Lee.

Een talentvol bezig bijtje, dat moet gezegd. Want ook al komt het vroege werk van Ripped To Shreds niet boven de middelmaat uit en onderscheidt hij zich niet echt van al die andere deathmetal-bands die proberen de nineties-sound te kopiëren, het is duidelijk dat Lee behalve een talentvol gitarist ook goede songs weet te schrijven. En dat brengt hem onder de aandacht van Relapse Records, dat hem na Luan (2020) inlijft.

De stap naar een grote studio heeft een aantal positieve gevolgen voor Lee. Op de eerste plaats besluit hij (al dan niet aangespoord door Relapse) een vaste band om zich heen te verzamelen die hem zowel in de studio als live kan ondersteunen. Een geniale zet. Want met Jubian (2022) is het duidelijk dat Ripped To Shreds een flinke stap voorwaarts heeft gemaakt. Vooral de aanwezigheid van tweede gitarist Michael Chavez zorgt voor een flinke kwaliteitsimpuls: de riffs worden gevarieerder, de melodieën interessanter en de solo’s krijgen meer diepte en karakter. Daarnaast neemt Chavez een deel van de vocalen voor zijn rekeningen en zijn veel diepere, intense growl vormt een mooi contrast met Lee’s schorre snauw en zorgt zo voor nog meer variatie.

Jubian betekent ook een vooruitgang in de productie. Weg zijn de met echo verzadigde, blackmetal-achtige vocalen. De gitaartoon is voller en zwaarder geworden. En nu ligt Sanshi op de planken. Opnieuw zet Ripped To Shreds een grote stap voorwaarts. Het is een knaller van een album geworden, waarmee Lee zichzelf en zijn nieuwe band definitief ver boven de middelmaat uittilt.

Zoals gezegd zijn er de laatste decennia nogal wat bands die proberen de klassieke deathmetal-sound uit de jaren negentig te reproduceren. Er zijn er maar weinig die daarmee ook in positieve zin opvallen en erin slagen het verleden te eren zonder te klinken als een afgezaagde kopie. Ripped To Shreds voegt zich nu in het exclusieve rijtje bands dat daar wél in slaagt.

Op Sanshi laat de band een geluid horen dat het midden houdt tussen de op de Zweedse school georiënteerde death metal van Dismember en de Florida-sound van het vroege Death. Deze stijlen worden naadloos aaneengesmeed en biedt alles wat fans van klassieke death metal maar zouden kunnen wensen: catchy grooves, zware riffs, melodische passages, goede solo’s, beukende drums, en vette, diep-grommende vocalen. Daarnaast is er echter een aantal elementen in Ripped To Shreds' sound dat het geluid uniek en eigen maakt, zonder dat die klassieke vibe verloren gaat.

Thematisch gezien onderscheidt Lee zich door zijn fascinatie voor Aziatische en dan vooral Chinese folklore. Het komt terug in de teksten, het artwork, en hier en daar in de melodische passages en de solo’s. Deze Aziatische invloed is dusdanig subtiel in de muziek verweven dat deze nergens echt opvalt, maar wel bijdraagt aan de sfeer. Daarnaast is er ook een stevige grind-invloed merkbaar op het hele album. Niet verrassend als je weet dat een aantal van Lee’s andere bands zich in de grindsfeer bevinden en dat de naam Ripped To Shreds afkomstig is van een nummer van de grind-goden van Terrorizer.

Force Fed is bijvoorbeeld een nummer met meer dan een klein beetje grind-vlees op de botten. Het begint furieus, het is kort maar krachtig, met een riff die het behang van de muren scheurt. In Horrendous Corpse, een van de twee absolute topnummers van het album, worden grindcore-elementen gemixt met Bolt Thrower-achtige riffs die zwaar genoeg zijn om een boot te laten zinken, compleet met een furieuze blastbeat en krijsende vocalen.

Horrendous Corpse biedt een goede staalkaart van wat Ripped To Shreds te bieden heeft en laat daarnaast nog een onderscheidend kenmerk van Ripped To Shreds' sound horen. De agressie en intensiteit van de riffs wordt in balans gehouden door de solosectie, die een meer powermetalvibe heeft en een moment van rust brengt, met een solo die inventief, zeer melodisch en technisch perfect is. Proggy-elementen die her en der in de riffs verweven zijn, zorgen ervoor dat je geboeid blijft luisteren en regelmatig verrast wordt.

Dezelfde truc met de solosectie en de proggy gitaaraccenten in de riffs is in meer nummers te horen, waaronder Cultivating Towards Ascension, na Horrendous Corpse het ándere topnummer op Sanshi. Beide nummers zijn duidelijk de meest eigenzinnige tracks op de plaat en je vraagt je af of dit representatief is voor de volgende stap in de ontwikkeling van Ripped To Shreds. Naast deze twee toppers verdient ook het openingsnummer Into The Court Of Yanluowang een eervolle vermelding. Het mengt death, grind en thrash en roept dat gevoel van tomeloze energie en vaart op waarbij de ene riff achter de andere aan tuimelt en je dankbaar bent als de breakdown komt en je even op adem kunt komen. De overgang tussen de snelle en tragere segmenten voelt natuurlijk en niet geforceerd, met een goede mix van agressie en melodie. De solosectie is wederom verrassend licht en catchy en weet een gevoel van melancholie op te roepen.

Sanshi is een knaller van een klassieke deathmetal-plaat die alleen maar beter wordt naarmate je er vaker naar luistert. Het biedt die herkenbare, klassieke sound uit de jaren negentig, maar dan met een moderne productie en genoeg verrassende en eigenzinnige elementen om Ripped To Shreds een geheel eigen identiteit te geven. Er staat werkelijk geen slecht nummer op en het is genieten van begin tot eind. Daarom komt Sanshi op de valreep nog op mijn lijstje kanshebbers voor deathmetal-album van het jaar terecht.

Tracklist:
1. Into The Court Of Yanluowang
2. Force Fed
3. Sacrifical Fire
4. Visions Of Sin, Mirror Of Darkness
5. Feast Of The Deceased
6. Horrendous Corpse Resurrection
7. Living In Effigy
8. Corpse Betrothal
9. Cultivating Towards Ascension
10. Perverting The Funeral Rites, Stripping For The Dead