Het Duitse label AOP Records begint zich de laatste jaren meer en meer op te werpen als thuisbasis van kwalitatief goede tot uitstekende blackmetalbands. Wat veel groepen gemeen hebben, is hun combinatie van een moderne, op post-black metal geïnspireerde sound en traditionelere elementen uit de atmosferische black metal of pagan black metal. Neem bijvoorbeeld bands als Anomalie, Waldgeflüster, Agrypnie, Ellende, Karg en natuurlijk Harakiri For The Sky, die bovendien stuk voor stuk laten horen een uitstekend gevoel te hebben voor groots klinkende riffs, melancholische tokkelpassages en uitgekiende, gelaagde composities.

De Duitse blackmetalband Firtan kan gerust aan dit rijtje toegevoegd worden. Het gezelschap uit Lörrach, Baden-Württemberg vist voor een deel in dezelfde vijver. Wie het kwintet afgelopen jaar live aan het werk heeft gezien, bijvoorbeeld tijdens het uitstekende Samhain-festival in Maastricht, weet dat de epische sound van Firtan goed tot zijn recht komt op de planken. Ethos is de vierde full-length van het vijftal. Met gastvocalen van niemand minder dan V. Wahntraum (Harakiri For The Sky) en Lukas Gosch (Ellende) en aanvullende ondersteuning op de viool en het hakkebord van Klara Bachmair (die ten opzichte van Okeanos - het enige andere album dat ik van Firtan heb gehoord - een beduidend substantiëlere rol heeft gekregen) kiest Firtan ervoor zijn muziek te verrijken met nieuwe elementen.

Het effect daarvan is van begin tot eind overtuigend. De muziek van Firtan klinkt namelijk als een klok. Opener Hrenga laveert tussen stemmige, melancholische passages en onstuimigere, ruwere versnellingen. Arkanum begint juist met zware doomaanslagen, terwijl de vioolpartijen van Bachmair als sporadische zonnestralen door het donkere wolkendek schijnen. Het enerverende, gedreven Komm Herbei, Schwarze Nacht schakelt soepel tussen doom, gothic en black metal. In andere nummers komt Firtan vooral fel en gedreven uit de hoek. Neem het venijnige Zores, dat met zijn intense blastbeatpassages in combinatie met de subtiele, unheimische achtergrondeffecten zelfs een licht Blut Aus Nord-sfeertje weet te creëren. Ook in Wermut Hoch Am Firmament laat de band een wat dissonantere kant van zichzelf horen, met name in het gitaarwerk. Ruakh klinkt daarentegen weer melodieuzer, door riffs die het stempel van Harakiri For The Sky dragen.

Ethos heeft een bijzonder krachtige productie meegekregen, waardoor de muziek zowel zwaar als transparant klinkt, zonder te vervallen in een al te beklemmende of monotone sound. Zo lijken alle ingrediënten voor een topalbum aanwezig. Toch is Ethos - hoe goed ook - geen onderscheidend album. Dat komt vooral omdat in deze stijl zoveel materiaal is verschenen dat compositorisch meesterschap nodig is om echt op te vallen. De composities hebben uiteindelijk iets te weinig 'eigens' om het verschil te maken tussen een goede plaat en een absolute topper. Kort samengevat: de nummers klinken stuk voor stuk uitstekend, maar ze blijven tegelijkertijd niet echt hangen. Toch zou het oneerlijk zijn om dat Firtan al te zwaar aan te rekenen, want uiteindelijk krijgt de luisteraar vijftig minuten boeiende, goed gespeelde en rijke black metal voor zijn kiezen, waar geen speld tussen te krijgen is.

Tracklist:
1. Hrenga
2. Zores
3. Contra Vermes
4. Arkanum
5. Wermut Hoch Am Firmament
6. Moloch
7. Ruakh
8. Komm Herbei, Schwarze Nacht
9. Wenn Sich Mir Einst Alle Ringe Schließen