Alcatraz
Enquête

Wil jij dat Max en Iggor Cavalera met hun Chaos A.D.-show naar de Benelux komen? Zou je dan gaan kijken?

Ja, heel graag, daar wil ik hoe dan ook bij zijn
Wellicht naar een zaaloptreden, als het niet teveel kost
Ach, op een festival zou ik het wel meepikken
Alleen als het met de klassieke line-up van Sepultura zou zijn
Nee, liever Arise of Beneath The Remains
Nee, ik heb geen interesse in een concert van de Cavalera’s
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 juni:
  • Grafjammer, Zwart, Suttungr en Frontline Despair
  • Graspop Metal Meeting
  • Hang Youth en Ploegendienst
  • One Eyed Wizard en Impact
  • Thantifaxath em Messor Falce
  • 22 juni:
  • Graspop Metal Meeting
  • Tetrarch en The Hara
  • The Sword, Yama en Thammuz
  • 23 juni:
  • Deafheaven, Birds In Row en Ontaard
  • 24 juni:
  • Alien Ant Farm en Tigress
  • 25 juni:
  • Jerry Cantrell en Velvet Rush
  • 26 juni:
  • Jera On Air
  • 27 juni:
  • Jera On Air
Geen concerten bekend voor 21-07-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Andrea Garavaglia (Mesmerize) - 53
  • Anette Olzon (Nightwish) - 54
  • Arild Christensen (The Sins Of Thy Beloved) - 49
  • Don Airey (Deep Purple) - 77
  • Frederik Ehmke (Blind Guardian) - 47
  • Joey Kramer (Aerosmith) - 75
  • John Mitchell (Arena) - 52
  • Louiche Mayorga (Suicidal Tendencies) - 62
  • Mark Brzezicki (Big Country) - 68
  • Matteo Di Gioia (Destrage) - 40
  • Mike Einziger (Incubus) - 49
  • Oscar Lecina (Hapax) - 51
  • Pasi Ristolainen (Dreamtale) - 55
  • Ray Davies (The Kinks) - 81
  • Sascha Konietzko (KMFDM) - 64

Vandaag overleden:
  • John Lee Hooker - 2001
Review

Ὁπλίτης - Ψευδομένη
Jaar van release: 2023
Label: Eigen Beheer

 -

Ὁπλίτης (lees Hoplites) is een nieuw project van de Chinese muzikant J.L., die ook de man is achter blackmetalband Vitriolic Sage. In 2021 bracht hij met dit nieuwe project de ep Ἡ Eἰκών uit en op de eerste dag van 2023 verblijdde hij ons uit het niets met zijn eerste langspeler: Ψευδομένη. Of de man een Griekse achtergrond heeft, of gewoon een enorme passie voor het oude Griekenland, is onduidelijk. Op het album na is er sowieso amper iets te vinden over dit project. Dat maakt eigenlijk niks uit, want het gaat nou eenmaal om de muziek. En dat is in dit geval herrie waar je u tegen zegt. Dissonante black en death metal om specifieker te zijn. Denk hierbij aan de kakofonie van een band als Deathspell Omega, gecombineerd met het technische vernuft van Plebian Grandstand.

Het doel van dit album lijkt wel om het je zo ongemakkelijk mogelijk te maken. Het bereikt dit doel voornamelijk door je enorm dissonante en chaotische muziek voor te schotelen. Op het eerste gehoor lijkt het onmogelijk om iets van houvast te vinden in de wanorde van gillende gitaarpartijen met lekker veel distortion en drumritmes die alle kanten op vliegen. De muziek gunt je amper adempauzes om even bij te komen. Toch vind je uiteindelijk hier en daar wat punten van herkenning. Een goed voorbeeld hiervan zijn de gitaarpartijen in Ψευδόμαντις en Ὁ Τῶν Δακρύων Άγγελος. In Μάντις hoor je dit ook goed terug. De intro en outro zijn korte adempauzes, maar het middenstuk is een chaos aan ruis en snel drumgerag.

De vocalen passen hier uitermate goed bij. J.L. laat vooral zijn screams horen, die goed bijdragen aan het algehele ongemak dat je ervaart tijdens het luisteren. Deze liggen vaak achterin de mix en zorgen voor een erg nare sfeer. Vooral als ze echt ver achterin de mix liggen en haast als een hees gefluister klinken, doen ze hun werk goed. J.L. blijkt daarnaast ook een uitstekende grunter. Zijn deathmetalgrunts klinken vol en snauwend en er zijn hardcore-invloeden in terug te horen. Hij gebruikt deze zangstijl minder, waardoor het des te harder binnenkomt wanneer hij ze inzet. De muziek krijgt dan een hoog ‘vuist-in-je-gezicht’-gehalte, zoals goed is te horen in onder andere Ψευδομάρτυς en Μάρτυς.

J.L. valt echter niet enkel terug op zijn chaotisch snelle speelstijl, maar kan ook tijdens langzame momenten deze naargeestige sfeer vasthouden. Dit is het beste te horen in Ὁ Τῶν Δακρύων Ψεῦδος , dat met acht en een halve minuut verreweg het langste nummer op het album is. Het drumwerk is stampender en qua gitaarwerk valt hij terug op een erg repetitieve blackmetalspeelstijl. Het nummer doet hierdoor een beetje denken aan de helse soundscapes die je ook hoort bij Akhlys.

Het is verbazingwekkend dat één man verantwoordelijk kan zijn voor de kakofonie de je op Ψευδομένη voorgeschoteld krijgt. De muziek is compleet dichtgeplamuurd met gekmakend gitaargerag, distortion en multiritmische drumpartijen. Het is zeker geen album dat je even rustig op de achtergrond opzet. Voor fans van Serpent Column, Deathspell Omega en Plebian Grandstand is dit echter een mustlisten.

Tracklist:
1. Δημήτηρ
2. Ψευδόμαντις
3. Ψευδομάρτυς
4. Ὁ Τῶν Δακρύων Ψεῦδος
5. Ὁ Τῶν Δακρύων Άγγελος
6. Μάντις
7. Μάρτυς
8. Θελκτήριον
9. Δηλητήρ

Score: 78 / 100

Reviewer: Sam
Toegevoegd: 19 januari 2023

Meer Ὁπλίτης :

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.