”Smiles are contagious, so in these troubled times Throat urge you to smile less.” Dit dringende advies geeft de Finse noiserockgroep Throat bij zijn derde studioalbum Smile Less, dat net als zijn voorganger Bareback door Svart Records wordt uitgebracht. Throat staat garant voor een gitzwarte bak herrie, waar de luisteraars met gevoelige oortjes en de liefhebbers van opbeurende muziek maar beter met een grote boog omheen kunnen lopen.

Maar ja, die bak herrie die Throat laat horen, is stiekem toch wel heel lekker. Het al eerder vrijgegeven Shots zet je wat op het verkeerde been. Deze uptempo track is een overblijvertje van het vorige album, alleen nu wat geperfectioneerd. Het nummer loopt erg lekker en de agressieve, vuige elementen doen wel wat denken aan Unsane en Helmet. In het overige songmateriaal ligt het tempo lager, is de sfeer beklemmender en is de muziek slepender en repetitiever. Vooral in de acht minuten durende industrial noise van Home Is Where Your Hurt Is.

Throat heeft het vizier vooral op de gothic rock, post-punk en industrial gericht. Denk aan Joy Division, Swans, Bauhaus en Sisters Of Mercy en je hebt een redelijk beeld vanuit welke muzikale hoek deze Finnen opereren. Jukka Mattila gebruikt zijn diepe, baritonstem nadrukkelijk in Conveyor Line en Grounding en dat geeft de songs een gothicrockgevoel. De noise/gothic rock van Throat komt in deze nummers en in Deadpan, Vanilla Cuts en Hospice prima uit de verf. Juist in deze tracks valt vooral het heerlijk ronkende baswerk van Lauri Leppänen in positieve zin op.

De songs op Smile Less liggen zwaar op de maag. Ondanks de bandnaam grijpen de tracks, uitgezonderd Shots, je niet meteen bij de keel. Dat de noise/gothic rock van Throat de moeite waard is, merk je wanneer je de songs wat tijd geeft om te beklijven. Dus ga er voor zitten, neem wat Rennies en laat je meesleuren met deze heerlijke, duistere herrie. O ja, en niet lachen.