Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Ihsahn - Pharos
Jaar van release: 2020
Label: Candlelight Records

Ihsahn - Pharos

Progressieve metalpionier Ihsahn (Vegard Sverre Tveitan) vond het na een serie soloalbums tijd voor wat anders. Op twee ep's die met elkaar verbonden zijn, maar tevens elkanders muzikale tegenpolen vormen, keert hij terug naar de bron van zijn inspiratie. Telemark belicht zijn ruige blackmetalinvloeden met bezeten gitaarwerk, duistere melodieën en een gekmakende rondedans als titelsong. Met Pharos (een vergane vuurtoren voor de kust van Alexandrië) belicht Ihsahn zijn luchtigere popwortels.

Net als Telemark bestaat Pharos uit drie originele nummers en twee covers. Voor luisteraars die niets hebben met popmuziek zal het wennen zijn, want van de donkere, onheilspellende melodieën die Telemark kenmerken, is hier weinig te vinden. Niet dat Ihsahn zich plots toelegt op vrolijke discohits. Veel meer neigen de huidige drie nummers naar een vorm van triphop en nachtclubachtige songs. Uit Losing Altitude, Spectre At The Feast en de titelsong Pharos spreekt behoorlijk wat weemoed en verlangen. Het titelnummer is nog het meest ruige met orkestrale uitspattingen en een relatief harder gitaargeluid. Losing Altitude heeft daarentegen een sensueler loungekarakter.

Het opvallendst is Spectre At The Feast, dat bijzonder pakkend klinkt en met zijn mystieke teksten en nieuwsgierig makende melodielijnen verleidt. Wanneer Ihsahn de titeltrack van een James Bond-film zou moeten schrijven, zou deze song het resultaat kunnen zijn. Dat gevoel wordt versterkt door de theatrale strijkerspartijen.

De triphopinvloeden worden extra benadrukt door een cover van het Portishead-nummer Roads, dat sfeervol is, maar niet echt kan tippen aan het origineel. Het is een aardige poging, waarin Ihsahn trouw blijft aan het bronmateriaal, maar er lijkt toch iets van de sfeer van het oorspronkelijke werk verloren te zijn gegaan. Ihsahn kan goed uit de voeten met zijn cleane vocalen, maar roept voor de afsluitende A-ha-cover toch de hulp in van Einar Solberg (Leprous). Deze kundige zanger heeft met zijn eigen band al laten horen over een flink bereik te beschikken. Bovendien sluit de poprichting van het meeste recente werk van Leprous prima aan bij de ideeën voor deze ep van Ihsahn. Manhattan Skylines is dan ook een fijne, dromerige afsluiter die amper afwijkt van het origineel. Het blijft echter wat klinisch en de gitaarpartijen hadden best ruiger gemogen.

Pharos is voor Ihsahn-begrippen dan ook easy listening. Het heeft niet het wringende van eerdere combinaties van black metal en popmuziek, zoals die te vinden zijn op de soloalbums Arktis. (2016), Àmr (2018) of de donkere triphopachtige melodieën van zijn werk met Peccatum. Ihsahn beperkt zich dan ook niet tot harde muziek. De muzikale alleskunner én omnivoor zou wel gek zijn met zo'n rijke muziekhistorie. Naar eigen zeggen bevatte het tweede Emperor-album reeds A-ha-invloeden. Ihsahn houdt zijn oren en ogen dan ook open voor wat hij op muziekgebied interessant vindt en is met zijn weidse blik een inspiratiebron voor velen.

Tracklist:
1. Losing Altitude
2. Spectre At The Feast
3. Pharos
4. Roads (Portishead-cover)
5. Manhattan Skyline (A-ha-cover)

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 8 september 2020

Meer Ihsahn:

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.