Als je aan mensen binnen het femalefrontedmetalwereldje zou vragen wie ze het liefst zien optreden, komt Blackbriar vaak als naam naar voren. Even afgezien van de grote namen in de scene natuurlijk. Zo liep het theater in Gigant te Apeldoorn tijdens het Brainstorm-festival in november snel vol en bleek de Assense formatie een echte publiekstrekker. De symfonische metalband heeft eind december zijn derde ep uitgebracht. Op Our Mortal Remains staan vier nieuwe tracks plus een orkestrale versie van het oudere Until Eternity.
Op het eerste gehoor is er weinig veranderd. Je hoort direct de zeer verzorgde, dromerige Blackbriar-sound. Nog altijd opereert het kwintet in het straatje van Within Temptation, Evanescence en After Forever en nog altijd is zangeres Zora Cock de onderscheidende factor met haar mystieke, sprookjesachtige engelenzang. Je zou ook niet anders willen als fan.
Toch valt er bij een nadere inspectie een aantal dingen op. Allereerst is op productioneel gebied een sprong voorwaarts gemaakt. Het geluid is dynamischer. Daardoor is het nog prettiger luisteren naar de reeds op zich sterke songs. Ten tweede is er songwritingtechnisch progressie geboekt. Luister maar eens naar hoe de metal-instrumentatie, de keyboardpartijen en orkestraties elkaar versterken in The Rooster’s Crow en hoe de filmische intro Mortal Remains sfeervol inleidt.
Ten derde hoor je in zowel deze tracks als de andere dat het vijftal muzikanten enigszins aan het experimenteren is. In The Rooster’s Crow zitten bijvoorbeeld progressieve twists en in Beautiful Delirium is de wisseling van door Lana del Rey geļnspireerde zang en de achtergrondvocalen mooi geėffectueerd. De gitaarsolo’s kunnen evenwel nog beter worden uitgewerkt.
Hoewel er op instrumentaal vlak veel interessants gebeurt (complimenten trouwens voor de orkestraties), blijft Zora uiteraard het middelpunt van de belangstelling. Haar karakteristieke zang werkt betoverend en neemt je zo’n twintig minuten mee naar een andere wereld. Luister eens naar haar bereik in Mortal Remains of naar het memorabele refrein in die track en in die van Beautiful Delirium.
Beide tracks zijn de uitschieters op deze ep. The Rooster's Crow en Madwoman In The Attic zijn degelijk, maar leggen het duidelijk af tegen de andere twee. Ook Until Eternity in zijn orkestrale uitvoering (met zang van Zora) kan het origineel niet overtreffen, maar de compositie leent zich wel voor een dergelijk alternatief.
Voor de derde keer op rij komt Blackbriar met een zeer overtuigende ep. Het is te hopen dat een groot label toehapt en dat andere partijen de distributie en promotie op het niveau gaan brengen van de muziek. Er staat Blackbriar een prachtige toekomst te wachten. Het is slechts een kwestie van tijd voordat deze talentvolle groep met de prachtige, onderscheidende zang van Zora Cock, door het grotere publiek opgepikt gaat worden.
Tracklist:
1. The Rooster’s Crow
2. Mortal Remains
3. Beautiful Delirium
4. Madwoman In The Attic
5. Until Eternity (Orchestral Version)
