Atlantis, White Witch, Sweet Danger, Angel Witch, Sorcerers; welke NWOBHM-liefhebber kent deze nummers niet? Het zijn allemaal tracks van de zelfgetitelde plaat van Angel Witch uit 1980. Hoewel deze plaat een heavymetalklassieker is, hebben de Britten het succes nooit een vervolg kunnen geven. Uitgezonderd zanger/gitarist Kevin Heybourne kenmerkt de line-up zich door het komen en gaan van bandleden. In 2012 komt Angel Witch na zesentwintig jaar stilte met een aardige comebackplaat As Above, So Below. Nu we zeven jaar verder zijn, is de line up wederom omgegooid en doet Heybourne met een nieuw album een nieuwe poging om oude tijden te doen herleven.

Ondanks de vele line-upwijzigingen klinkt Angel Witch op Angel Of Light vertrouwd. Waar de voorganger een iets uiteenlopender geluid laat horen, is het hier alleen maar traditionele heavy metal wat de klok slaat. Het vertrouwde Angel Witch-geluid is er voornamelijk door Heybourne’s herkenbare, klagende stemgeluid. Hij is nog steeds een vrij beperkte zanger, maar zijn stem herken je uit duizenden en brengt je direct terug in de tijd. Ook de refreinen zijn weer ontzettend pakkend. De simpele, maar uiterst doeltreffende refreinen van Don’t Turn Your Back en We Are Damned nestelen zich al snel in je hoofd.

Met Jimmy Martin heeft Kevin Heybourne een prima nieuwe gitarist gevonden. Het Thin Lizzy-achtige dubbele gitaarwerk - dat altijd onderdeel is geweest van de sound van de band – is hier ook weer te horen. De gitaarloopjes en solo’s zijn typisch heavy metal. Baanbrekend is het niet, maar het luistert erg lekker weg.

Die laatste zin is eigenlijk van toepassing op dit hele album. Angel Witch doet waar het goed in is: heavy metal spelen zonder grenzen te verleggen. De nostalgiefactor maakt deze plaat misschien beter dan deze daadwerkelijk is, maar wat maakt het uit? Gewoon doen alsof het begin jaren tachtig is en genieten van een lekker potje heavy metal.