Ironie en absurdisme zijn gevaarlijke strategieën voor een metalband. Er zijn maar weinig groepen die erin slagen om een ironische knipoog en humoristische aanpak te combineren met muziek die ook de moeite waard is. Zeker in een subgenre als power metal, dat toch al vaak met een flinke korrel zout wordt genomen vanwege de vaak clichématige fantasieverhalen over draken, elfen, dwergen en tovenaars, is het voor bands die een humoristische aanpak voorstaan vaak een delicate balanceeroefening.
Het Schotse Gloryhammer slaagt met zijn eerste twee albums - het verrassende debuut Tales From The Kingdom Of Fife (2013) en de uitstekende opvolger Space 1992: Rise Of The Chaos Wizards (2015) – met verve voor die balanceeroefening. De tekstuele inhoud en visuele presentatie vormen weliswaar een enorme ‘over-the-top’ uitvergroting van heersende powermetalclichés, de band brengt het geheel wel met een duidelijke knipoog en voorliefde voor dit type muziek. In combinatie met sterke, catchy composities en technisch onderlegde muzikanten blijkt deze presentatie goud waard. Inmiddels zingen hele volksstammen mee met The Unicorn Invasion Of Dundee tijdens de vele zomerfestivals waarop Gloryhammer te zien is.
Met het nieuwe album Legends From Beyond The Galactic Terrorvortex begint het zorgvuldig opgebouwde pretimago van Gloryhammer echter de nodige scheurtjes te vertonen. Vooropgesteld: deze potsierlijk getitelde langspeler luistert best prettig weg. De tien nummers op de langspeler liggen in het verlengde van de voorgangers. Dat wil zeggen: epische power metal met frivole riffs en dramatisch aangezette keyboardklanken. Met name de eerste albums van Rhapsody lijken een onuitwisbare indruk te hebben achtergelaten op de heren.
Toch zijn er twee zaken die beginnen te knellen. Ten eerste is dat de recyclefactor. Hoewel de meeste nummers best lekker in elkaar zitten, volgt het album het patroon van de vorige albums iets té veel. Het niveau blijft echter achter, waardoor deze plaat toch vooral als een b-versie van zijn voorganger aanvoelt. Zo hebben Masters Of The Galaxy en met name het tenenkrommende Gloryhammer wel erg flauwe en inspiratieloze refreintjes. Ook de typerende ‘galoppeerritmes’ voelen inmiddels als platgetreden paden. Zelfs de Eurodance-hit Hootsforce lijkt rechtstreeks gekopieerd van Universe On Fire. Kortom: er is sprake van kopieerdrift die dicht bij (zelf)plagiaat komt.
Ten tweede is Legends From Beyond The Galactic Terrorvortex tekstueel gezien om te huilen. Natuurlijk: met zo’n titel verwacht ik geen poëtische hoogstandjes. Maar terwijl de vorige albums door hun absurdistische teksten regelmatig voor een dikke grijns zorgen, probeert de band nu wel heel goedkoop te scoren met zijn Manowariaanse grootspraak. Slechts bij de zinsnede “fighting with the power of the Ancient holy tragic raging Laser Dragon Fire” moest ik grinniken. Door het overdadige gebruik van de voice-vervormer en de melodramatische koortjes slaat de meter bovendien zwaar richting kitsch door. Van enig balanceerwerk lijkt geen sprake meer. Het lijkt of de band zichzelf ondanks de pathetische titels ineens te serieus is gaan nemen. In ieder geval gaan de eindeloze variaties op ‘legend’, ‘hammer’, ‘Hoots’ en ‘ancient cosmic destiny’ gaandeweg mateloos irriteren.
Al met al is Legends From Beyond The Galactic Terrorvortex een nogal slap aftreksel van zijn voorgangers. Wie alle overdaad wegdenkt, houdt een vrij standaard powermetalalbum over. In tijden van ecologische crisis mag recyclen dan wel aangemoedigd worden, maar dat betekent niet dat bands dat ook met hun composities moeten doen.
Tracklist:
1. Into The Terrorvortex Of Kor-Virliath
2. The Siege Of Dunkeld (In Hoots We Trust)
3. Masters Of The Galaxy
4. The Land Of Unicorns
5. Power Of The Laser Dragon Fire
6. Legendary Enchanted Jetpack
7. Gloryhammer
8. Hootsforce
9. Battle For Eternity
10. The Fires Of Ancient Cosmic Destiny
