Wanneer ik de hoes van Kaleidobolts nieuwe album Bitter voor het eerst zie, ga ik bijna twijfelen of ik dit album al eerder besproken heb. Wat blijkt: de Texaanse band Duel heeft eerder dit jaar ook een plaat uitgebracht met een bijna identieke albumcover. Beide hoezen zijn ontworpen door Jaime Zuverza. Hoewel het ontwerp mooi is, komt het artistiek gezien wel wat gemakzuchtig over.
Bitter is het derde album van het Finse Kaleidobolt. Hoewel bij mij thuis Kaleidobolts tweede album The Zenith Cracks in de platenkast staat, weet ik maar weinig over de band. Na het beluisteren van Bitter is de interesse meteen gewekt. De Finnen spelen een interessante mix van heavy psych, progressieve rock en proto metal. Vooral het laatste subgenre heeft ten opzichte van vorig werk flink wat terreinwinst geboekt. Het tempo ligt stukken hoger dan op de vorige platen. De songs zitten vol met instrumentaal geweld en de energie knalt ervan af.
Another Toothpick begint furieus met een twee minuten lang durende intro, waarin hysterische gitaarpartijen gepaard gaan met snelle, overdonderende ritmes. Na twee minuten zet Sampo Kääriäinen zijn rauwe vocalen in. Dezelfde Kääriäinen brengt door zijn manier van gitaarspelen en de sound van zijn gitaar een overduidelijk King Crimson-gevoel teweeg. Die band komt ook duidelijk naar voren in de mysterieus klinkende keyboardpartijen op de plaat. Ook in Big Sky Land, Deadpan Blues en I Am The Seer ligt het tempo hoog en is de rauwe, maar tegelijk virtuoze insteek erg indrukwekkend. Stuk voor stuk zijn het overrompelende tracks, waarin de bandleden laten horen dat ze uitstekende muzikanten zijn.
Na de hyperactieve eerste vier tracks is Interlude een welkom rustpunt. Het daaropvolgende Coyote is een ambitieuze track die niet helemaal goed uit de verf komt, al moet ik zeggen dat de synthpartijen en de naar Rush ruikende gitaarloopjes wel erg lekker klinken. Kaleidobolt trekt in de bijna tien minuten durende afsluiter Hydra nog even alles uit de kast. De Finnen gooien prog, psych, sixties-beat, proto metal nog maar eens in hun blender en daar rolt verrassend genoeg weer een erg fijne compositie uit.
In feite haalt Kaleidobolt - zoals zoveel bands - oude koeien uit de sloot. Toch klinkt deze mix van oude muziekstijlen opvallend fris in de oren. De energieke tracks werken aanstekelijk en zitten songtechnisch goed in elkaar. De luide productie is een smet op deze plaat. Vooral op de koptelefoon komen sommige songs bijna pijnlijk hard binnen. Dat gaat ten koste van het dynamische karakter van de songs. Buiten dat is Bitter een uitstekende plaat.
Tracklist:1. Another Toothpick
2. Big Sky Land
3. I Am The Seer
4. Deadpan Blues
5. Interlude
6. Coyote
7. Hydra
