De doorstart van Alice In Chains in 2006 met de nieuwe zanger/gitarist William DuVall blijft een gevoelig punt bij de fans van de groep uit Seattle. "Zonder Layne Staley geen Alice In Chains" is een veelgehoorde uitspraak bij de tegenstanders. Uiteraard is Staley qua zanger praktisch onvervangbaar, maar de groep blijft nog altijd immens populair. De 2.0-versie van één van de bekendste grunge-formaties heeft zich inmiddels bewezen, want Rainier Fog is alweer het derde prima album.

Rainier Fog is een ode aan Seattle, de regenachtige stad in het noordwesten van de Verenigde Staten waar grunge is ontstaan. De plaat is grotendeels opgenomen in ‘jet city’, iets wat de groep niet meer gedaan heeft sinds het gelijknamige album uit 1995. Waar Black Gives Way To Blue (2009) vooral een bevestiging is dat de groep het nog in zich heeft, is The Devil Put Dinosaurs Here (2013) te scharen bij het beste werk van de groep. Rainier Fog kenmerkt zich door songs die wat luchtiger klinken zonder daarbij het duistere Alice In Chains-randje te verliezen.

Wie de nieuwe plaat voor het eerst beluistert, komt niet voor verrassingen te staan. The One You Know trapt af met een vertrouwd geluid. De harmoniserende zang van Jerry Cantrell en DuVall is direct herkenbaar en ook het gitaargeluid van Cantrell herken je uit duizenden. Het nummer heeft een pakkend refrein en loopt ouderwets lekker. Ook de titeltrack heeft een goede flow. Dit nummer wordt getrokken door goed verzorgde zanglijnen van DuVall. Later op het album blinkt hij op dat gebied ook uit in So Far Under en Never Fade. Laatstgenoemde songs klinken onmiskenbaar als Alice In Chains, waarin de melodie en het duistere karakter hand in hand gaan.

In Fly en Maybe neemt Cantrell de leadvocalen voor zijn rekening. Beide nummers zijn typische Cantrell-composities waarin zijn akoestische gitaarspel voor een luchtige ondertoon zorgen. Drone is één van de interessantste composities van deze plaat. Vooral de ritmiek is avontuurlijk, iets waar drummer Sean Kinney en bassist Mike Inez een compliment voor verdienen. Het nummer heeft doom-achtig gitaarwerk, maar klinkt tegelijkertijd mysterieus.

Rainier Fog klinkt luchtiger en minder venijnig dan zijn voorganger The Devil Put Dinosaurs Here. Ook ontbreekt het aan echte uitschieters. Daar staat tegenover dat de zanglijnen van Cantrell en DuVall beter verzorgd zijn dan ooit. Dit zijn gewoon weer tien prima tracks die ieder Alice In Chains 2.0-fan op den duur ongetwijfeld gaat omarmen.