Op 8 juni vindt in Sugarfactory te Amsterdam de albumreleaseshow van Hillsphere plaats. Dat is een in mei 2012 door Elias Mayer geïnitieerd collectief dat een mix maakt van (symfonische) progressieve rock en metal met postrockelementen. De zanger/gitarist/toetsenist krijgt momenteel steun van zanger Tim Beimer, gitarist Robin Waij, bassist Kevin van der Reijnst en drummer Wouter Macare.

De single Clairvoyance uit 2015 is het eerste wapenfeit in de discografie. Daarna blijft het even stil en is het bijna einde verhaal als drie bandleden vertrekken (Eren Özilhan, Tom van Hogen, Jorn van der Wal), maar platenlabelbaas Tom de Wit overtuigt Mayer om de schouders eronder te zetten en Florescence is met medewerking van Tim en genoemde ex-leden eind mei 2018 alsnog uitgebracht.

De muziek van Hillsphere is zeer fraai, melancholisch en sfeervol. Het deken van keyboard- en synthesizerklanken en ruimtelijke effecten op de gitaarpartijen zorgen ervoor dat het soms dromerig klinkt. Toch houden de heren je goed bij de les met zeer aangename en knappe composities (de transities in Mind At Rest) die uiteenlopende stijlen belichten. Zo vindt Aquarius zijn wortels in symfonische rock en het stevigere Our Physical Way Of Speaking verraadt de voorliefde voor onder andere Opeth en Extol.

Het album is op zijn sterkst als deze in zijn geheel wordt beluisterd. Het is een conceptalbum over de groei die we ervaren van onze kindertijd naar volwassenheid. Het verhaal gaat over een individu, een kind dat moeilijke en mooie tijden doormaakt die hem uiteindelijk helpen om zijn persoonlijkheid vorm te geven. De gebeurtenissen zijn zowel fictief als waar gebeurd. Ze brengen de luisteraar van de ene emotie in de andere.

Een van de hoogtepunten is Clairvoyance. Bij het beluisteren van deze instrumentale track kun je heerlijk je gedachten laten gaan terwijl ondertussen de geslaagde combinatie van pianopartijen, bluesy gitaarpartijen en sferische elementen je in hogere sferen brengen. Een ander hoogtepunt is het magistrale Ghost Of You. Dit melancholische nummer van meer tien minuten is zeer fraai opgebouwd met getokkel, rustige zang en zwierige ritmiek om daarna een stuk steviger uit te pakken à la Alice In Chains/The Mars Volta. Die sectie gaat over in een prachtig psychedelisch en meeslepend instrumentaal middendeel met gitaarsoli. Tim laat in deze track zijn vocale diversiteit gelden (tonale screams, melodieuze zang). Zijn zang is een belangrijk onderdeel in het overbrengen van de emoties en toch is de zang doorgaans het minder opvallende onderdeel. De kracht zit vooral in de emotionele overdracht, de vibe en de sublieme gelaagde melodieën.

Er valt geen enkel nummer uit de toon. Liefhebbers van Marillion, Pain Of Salvation, Anathema, Between The Buried And Me en eerder genoemde bands slaan dan ook hun slag. De aquareltekening van Angelo Lafaye is treffend. De muziek is kleurrijk, fragiel, soms hemels mooi, dan weer confronterend. De diversiteit tussen de songs versterkt elkaar en het uitstekend geproduceerde album (productie door Mayer en van Hogen, mix en master door Pieter Bas Borger) voelt als een organisch geheel. Een knappe prestatie van het kwintet en het is dan ook zeker de moeite waard om in Sugarfactory te gaan kijken op 8 juni.

Tracklist:
1. Florescence
2. The Breeding Of Us
3. Home
4. Our Physical Way Of Speaking
5. Aquarius
6. Ghost Of You
7. Mind At Rest
8. Clairvoyance