South Dakota-based death metal. Nondeju! Als dat niet lekker wegbekt, ben ik de sneltrein naar Alaska. Eerlijk is eerlijk, met een bandnaam als Angerot weet je nog niet wat je kunt verwachten, maar als een deathmetal-orkest een debuutalbum uitbrengt en gastbijdrages weet te strikken van grondleggers uit hetzelfde genre, mag je verwachten dat het wel snor zit. The Splendid Iniquity is vers van de pers, en klaar om genuttigd te worden door de liefhebber van no-nonsense gitaargeweld!
Om te beginnen verraadt het artwork van dit album een hoop. Zeg nu zelf, niet te missen dat dit onder het kopje valt van ‘oude tijden herleven’, toch? Angerot bestaat uit Amerikanen die death metal spelen met Scandinavische invloeden. Het album is dan ook afgemixt in de Sunlight Studios te Stockholm, waarmee alles op zijn plaats lijkt te vallen. Met opener Eternal Unrest en titelnummer The Splendid Iniquity weet Angerot gelijk te charmeren. Dat doet de band niet door de luisteraar te overbluffen met blastbeats of vingervlugge en onnavolgbare gitaarsolo’s, maar gewoon lekkere groovy en swingbare death metal met een heerlijke brulboei op zang. De momenten dat de rode pepers hun uitwerking hebben, zijn er wel degelijk, maar de precisie en timing zijn daarin goed in ogenschouw genomen. They Wake At Dusk is een melodieuze en sprookjesachtige opvulling, waarna de machine weer heerlijk doorraast.
Het restant van het album, met persoonlijke favoriet That Hath Awoke, dat heerlijke tempowisselingen bevat, stelt ook niet teleur. Hoewel de bijdrages van Lars Göran Petrov (onder andere Entombed) en James Murphy (onder andere Death, Obituary) zijn beperkt tot het minimale, zijn ze wel het vermelden waard. De muzikale voorkeur die Angerot uitspreekt voor bands als Bolt Thrower, Dismember en Grave is niet te missen, maar van kopieer- en plakwerk is geen sprake. Wat rest onderaan de streep, is een meer dan degelijk debuutalbum dat niet snel zal vervelen. Waar collega's uit hetzelfde genre nog wel eens vergeten een muzikale structuur in de chaos aan te brengen, weet Angerot die fout keurig te omzeilen.
Geen overkill aan muzikale gekkigheid dus, maar zoals ik al schreef in de eerste alinea, no-nonsense death metal. Het zal mij niet verbazen als Angerot na de release van The Splendid Iniquity in rap tempo naamsbekendheid gaat opbouwen. In dat geval ga ik mijn nekspieren alvast trainen, mocht Europa aangedaan worden.
Tracklist:
1. Black Epoch
2. Eternal Unrest
3. The Splendid Iniquity
4. Rivers Of Chaos
5. Under The Calm
6. They Wake At Dusk
7. From The Pit To The Apex
8. Deliver Us...
9. That Hath Awoke
10. Falia Diaboli (Alisin)
