Het Duitse platenlabel Noise Records geniet in metalen kringen een legendarische status. De maatschappij staat immers bekend als ontdekker van succesvolle acts als Helloween, Kreator en Voivod. En natuurlijk Running Wild, het piratenschip van de Duitse heavy metal. Onder de naam Noise BMG is onlangs een doorstart gemaakt. De huidige club werkt momenteel hard om het omvangrijke archief weer fatsoenlijk en opgefrist op cd en lp de markt op te krijgen. Mooi gebaar, want veel van die oude albums zijn al jaren niet meer fatsoenlijk te krijgen.
Daaronder valt dus eveneens een groot deel van de Running Wild-discografie. De albums tot en met Masquerade hebben alle een grondige lik verf gekregen en zijn met extra nummers en in sommige gevallen bonuscd's opnieuw uitgebracht. De oogst op Black Hand Inn lijkt met twee extra liedjes in eerste instantie wat karig, maar wie beter kijkt, herkent de songs van de zeldzame The Privateer-ep. Een gezocht hebbedingetje, dus is het aardig van Noise om deze tracks aan het album toe te voegen.
Aan de andere kant vraag ik me wel af wie tijdens één luisterbeurt zover weet te komen. Black Hand Inn is met bijna zeventig minuten sowieso al een lange plaat. Zelf ben ik er met moeite in geslaagd om het album een aantal keer uit te zitten. Niet dat deze schijf slecht is, maar het materiaal behoort niet tot de meest afwisselende muziek die Running Wild ooit schreef. Tempo's, riffs en melodieën liggen vrijwel elk nummer sterk in elkaars verlengde. Dat de solo's zo nu en dan identiek zijn, heb ik al vaker geroepen, dus daar maken we verder maar geen woorden meer aan vuil.
Toch prijken er op deze plaat meer goede composities dan op de twee vorige cd's. Het titelnummer is bijvoorbeeld een lekkere kraker en de afsluitende epic Genesis (The Making And The Fall Of Man) is één van de betere tracks van de Duitsers. Waar veel nummers op het album compromisloos doorrammen, daar is in het slotstuk wel gedacht aan een spanningsopbouw en goed uitgewerkte melodieën. De stem van Rolf is normaal gesproken weinig verheffend, maar in de afsluiter bewijst de kapitein dat hij zo nu en dan toch een noot weet te raken.
Veel fans denken er ongetwijfeld anders over, maar Black Hand Inn is mijns inziens een opmaat naar één van de hoogtepunten uit het oeuvre. Dit album is weliswaar ook goed, maar kan toch niet tippen aan de sterkste werkstukken uit de discografie. Eén ding staat echter wel als een paal boven water. Het schilderij dat de hoes van Black Hand Inn siert, is verreweg de mooiste voorkant van alle Running Wild-platen. Reden temeer om dit album op vinyl aan te schaffen.
1. The Curse
2. Black Hand Inn
3. Mr. Deadhead
4. Soulless
5. The Privateer
6. Fight The Fire Of Hate
7. The Phantom Of Black Hand Hill
8. Freewind Rider
9. Powder & Iron
10. Dragonmen
11. Genesis (The Making And The Fall Of Man)
12. Dancing On A Minefield
13. Poisoned Blood
