De Noorse bands Vulture Industries en Arcturus zijn te zien als de vaandeldragers van de avant-gardemetal. Beide bands startten aanvankelijk met een flinke dosis blackmetal in hun muziek. Vooral bij Vulture Industries heeft de experimentele insteek en blackmetal in de loop der jaren plaatsgemaakt voor een toegankelijkere sound. Hoewel de groep op de laatste plaat The Tower soms nog steeds overkomt als een rariteitenkabinet, is de muziek melodieuzer en laagdrempeliger dan ooit. De nieuwste langspeler Stranger Times doet daar nog een schepje bovenop en is bij vlagen zelfs catchy te noemen.

Stranger Times opent met Tales Of Woe en As The World Burns, twee sterke tracks die muzikaal in het verlengde van The Tower liggen. In het dynamische Tales Of Woe zijn er met de riffs en het drumwerk nog wat sporen van blackmetal hoorbaar. Bjørnar Nilsen gebruikt zijn stem clean, maar ook weer hijgend en fluisterend, in de stijl van Mike Patton (Faith No More, Mr.Bungle). Het sterke, poppy refrein van Tales Of Woe verraadt al waar de Noren zich dit keer op gefocust lijken te hebben. In bijna alle composities van Stranger Times ligt de nadruk op de zanglijnen van Nilsen. Ook zijn er veel meer achtergrondvocalen hoorbaar. Dat is even wennen, maar dat levert met Strangers een prachtige song op. In dit nummer zet Nilsen de toon met zijn breed, georiënteerde zanglijnen. Zijn zang is met opzet wat zwalkend en fragiel neergezet, een stijl die wat doet denken aan Russel Mael van de excentrieke artpopgroep Sparks.

Dat Vulture Industries zich meer richt op de zanglijnen betekent niet dat de overige instrumentatie ondergesneeuwd is. Het dubbele gitaarwerk van Eivind Huse en Øyvind Madsen mag er nog steeds zijn. De gitaren klinken wat minder venijnig en staan meer in dienst van het nummer. De gitaarsolo’s daarentegen zijn prachtig en geven de nummers een extra emotionele lading. Met Tales Of Woe, As The World Burns, Strangers, Something Vile, Gentle Touch Of A Killer en Midnight Draws Near levert dit album zes ijzersterke en daarbij nog drie zeer degelijke songs. Stranger Times mag dan niet dezelfde mate van innovatie van The Dystopian Journals hebben, de songs zitten nog steeds goed in elkaar en klinken nog steeds origineler en interessanter dan menig andere metalband.