Op dit debuut, dat met behulp van Herman Frank (ex-Accept) is gemaakt staan negen stoere metalnummers. Buiten ouderwetse heavy metal invloeden horen we af en toe een melodieuze thrash riff en een 70's hardrock vibe. Deze band is ook niet volledig in de 80's blijven hangen want af en toe horen we kleine elektronica/keyboard stukjes op de voorgrond komen. Geweldige 80's nummers als het titelnumer ('And he's the King, the fuckin' King of bloody fuckin' pain,laaaaaalalaaa'), het epische 'The Lion' (met mooie koorzang) en het coole 'Aliens in Spain' worden afgewisseld met rustigere nummers als het mooie 'Wings of an angel' en 'Mirrorland'.
Deze band trekt zich geen reet aan van imago's of trends en speelt zijn muziek met echte passie. De arrangementen zijn erg professioneel en het album zit erg goed in elkaar. Zanger Oliver Opperman gaat nergens de fout in en gitaarwerk van Kai Reuter is van hoog niveau. De cover is een mooie stoere tekening die rechtstreeks uit de stripreeks 'Jeremy' van Hermann lijkt te komen. Dit is toch wel het beste melodieuze heavy metal album, dat doordrenkt is met charme en sfeer, dat ik het laatste half jaar gehoord heb. Van de meeste bands op Mausoleum hoor je na één album nooit meer (ondanks het hoge niveau van de meeste Mausoleum releases) maar hopelijk brengt deze band ons nog meer moois want de 70's, 80's en 90's op gebied van heavy metal zo lekker combineren, dat gebeurd tegenwoordig maar zelden meer. Nog één keer het titelnummer opzetten hoor. 'And he's the King, the fuckin' King of bloody fuckin' pain, laaaaaalalaaa'
Tracklist:
1. Face the storm
2. Did you say you love me?
3. Kings of pain
4. Unchain the beast
5. The lion
6. Mirrorland
7. Chained to the dark
8. Aliens in Spain
9. Wings of angel
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
